စာသင္ပ်ဳိႏု ေသာတုဇနတုိ႔အေျချပဳရာ သိရီမဂၤလာေက်ာင္းႀကီးစာသင္တုိက္၊ ကြင္းေကာက္ၿမိဳ႕၊ အဂၤပူၿမိဳ႕နယ္၊ ဧရာ၀တီတုိင္းေဒသႀကီး
Thursday, April 29, 2010
A moon’s shade in dark cloud
Ven.Nandavamsa, chief monk of Nyaug Kan Aye Meditation Center
Over 2500 years old, the Buddhism founded by Buddha is lighting some place for benefits of human beings. Although it is not strange that discoursing of perfect one is shining for Buddhist countries which are meditation centers, teaching centers, monasteries and nunneries delivered by monks and nuns, it is bizarre for other religious countries like that. These are being having qualities of monks living in there. In Malaysia, the most people are not Buddhist but as above mention is reality that by leaders of monks in there. Ven. Nandavamsa, the chief monk of Nyaung Kan Aye Meditation center in Kuchai Lama, Malaysia, is one monk among the monks of Buddhist temples in there. This Sayadaw Unandavamsa is distributing to Buddhist people coming from Myanmar with many reasons and other Buddhists tirelessly the Dharma which can get peace of mind and happiness in present and next life until it attains Nirvana. When I have met him after reaching his temple, I knew that one monk who cannot be ordinary with talking and seeing him. Later, I knew a lot more his precious of mind about the teaching and instructing the discourses to provide lay men and women, especially to maintain, favorite their own cultures and traditions of Myanmar. This is very important for us.
Onetime, my teacher told me not to be my own life activated by Sasana means Dharma, and to be my own life for Dharma. Nowadays monks arrived and lived in modern countries included miscellaneous aims. They are performing duties of teaching of the Buddha and social welfares for benefits of people associate with plans staying in these. Buddhism cannot stand alone to be prominent in this world without appreciating lay men and women. That is why we need to induce people to follow and apply the obligation of the Dharma. It also wants to know that the teachings can gain worldly and spiritual treasures in their life. And then we must be active to help at their environments; education, economy, health, social welfare and so on. To develop Dharma depends on monks and adherents, men and women. It is imperative to appreciate for us.
Ven. Nandavamsa, chief monk of Nyaung Kan Aye mediation center, is performing as above mentioned factors so now he is getting the lighting of discourse more and more than former time. According to the rules of Buddhism, he continuously is trying hard to augment so that people can drink the best taste called Dharma of all things in the world. Everybody who are listen to words out of his heart deeply, gain someone reason indubitably for their successes whatever situation. However, it is always necessary hand in hand teachers and adherents each other in order to be bright the Dharma for a long time. So he must be supported for his missionary by donors and Golden Myanmar, be in love with teachings of the Buddha.
Finally I wish heartily Sayadaw can get peace of mind, instruct the Dharma human-beings and contribute all beings attaining good health and wealthy.
Wednesday, April 28, 2010
ႏွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ျခင္း
သတၱ၀ါတုိင္းမွာတူညီေသာအခ်က္တခုရွိသည္။ ၎မွာအိပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိသုိ႔အိပ္ၾကရာ၌ ႏွစ္ျခဳိက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ မူ႔သည္အေရးႀကီးသည္။ လူေတြ
အတြက္က်န္းမာေရးေကာင္းရန္တေန႔လ်ွင္ ၆ နာရီအိပ္ဖုိ႔လုိအပ္ေၾကာင္း
ဆရာ၀န္မ်ားကညႊန္ၾကားၾကသည္။ အသက္ငယ္ေသာသူမ်ားအတြက္
အိပ္ေရးမ၀ျခင္းသည္ သိတ္အေရးမၾကီးေသာ္လည္း အသက္ႀကီးေသာသူမ်ား
အတြက္မူလြန္စြာအေရးႀကီးသည္။ ႏွစ္ျခိိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ဆုိသည္မွာ အေတြး
မမ်ားဘုိ႔လုိေပသည္။ အိပ္ခါနီး၌ မည္သည့္အရာမွ်မေတြးပဲအိပ္ဘုိ႔လုိအပ္သည္။
အိပ္ေပ်ာ္ခဲေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔အတြက္ အိပ္ရာထဲမွာပင္တရားမွတ္ခါအိပ္ႏုိင္သည္။
တိရိစၦာန္မ်ား ကေလးငယ္မ်ားသည္အေတြးမရွိေသာေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္လြယ္ၾကသည္
ကုိေတြ႔ရသည္။ အိပ္လွ်င္အားစားလွ်င္အသားဟုဆုိသည့္အတုိင္း ႏွစ္ျခဳိက္စြာ
အိပ္ေပ်ာ္ၾကေစေၾကာင္းဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းအပ္ပါသည္။
လြပ္လပ္ေသာစဥ္းစားေတြးေခၚမူ႔
ခ်စ္စဖြယ္ကေလးငယ္၏စဥ္းစားခန္း၀င္ေနပုံ
လူတုိင္းလူတုိင္းလြပ္လပ္ေသာစဥ္းစားေတြးေခၚမူသည္လြန္စြာအေရးႀကီးသည္။အရာ
ရာကုိေဘာင္ခတ္မထားပဲသင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္စြာစဥ္းစားေတြးေခၚႏူိင္မွသာမွန္ကန္ေသာ
အေျဖကုိႏူိင္မည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လြပ္လပ္ေသာစဥ္းစားေတြးေခၚမူ႔အေရး
ႀကီးပုံကုိယၡဳေဖၚျပမည့္ ေဆာင္းပါးကုိဖတ္ၾကည့္ကသိႏူိင္မည္ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ေတြ အာကာသထဲ့သြားေတာ့ကမၻာ့ေျမဆြဲအားမရွိေတာ့တ့ဲ ဟင္းလင္းျပင္မွာ
သူတိုု့ ေဘာပင္ေတြက မွင္မထြက္ေတာ့တာေတြ့ရတယ္။ဒီေတာ့ ပညာရွင္ေတြ
နာရီေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသုေတသနလုပ္၊ပုိက္ဆံေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ
သံုးျပီးခ်ိန္မွာ pump pen လုိ့ေခၚတဲ့ ဖိအားေပးျပီးသံုးရတဲ့
ေဘာလ္ပင္ကိုတီထြင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။အေမရိကန္ရ့ဲ
ျပိဳင္ဖက္ဆိုဗီယက္ေတတြကအေမရိကန္ ဒီျပသာနာျဖစ္ေနတာကို သိတယ္။ သူတို့ကေတာ့
အခ်ိန္နာရီမကုန္ဘဲ ပိုက္ဆံလည္း ဘာမွ မကုန္ဘဲ ဒီျပသာနာကို
ေျဖရွင္းလုိက္တယ္။
ဒါကေတာ့ သူတို့ အာကာသယာဥ္မူး ေတြကို ခဲတံေတြေပးျပီး သံုးခိုင္းလိုက္တာပါ။
ဒီျပသာနာကို ျပန္ႀကည့္ရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ နည္းပညာရဲ့ ေဘာင္ခတ္မူကိုခံရျပီး
ေဘာင္ထဲက စဥ္းစား အေျဖရွာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
ေဘာလ္ပင္ဟာ ေအာက္ကိုစိုက္ေရးမွ ကမၻာ့ေျမဆြဲအားနဲ့ မွင္ထြက္တယ္ဆိုတဲ့
ယူဆခ်က္ကို ကိုင္ျပီး ေျမဆြဲအားမရွိရင္ ေျမဆြဲအားလို မွင္ကို ထြက္ေစဖို့
ဘယ္လိုလုုပ္မလဲဆိုတ့ဲ သိပၸံဆိုင္ရာ ယူဆခ်က္ေဘာင္ထဲက စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဆိုဗီယက္ေတြကေတာ့ ေဘာလ္ပင္ ေရးမရင္ ေရးရတာ ဘာရွိလဲလုိ့ လြတ္လပ္စြာ
စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ဒီတကယ့္ျဖစ္ရပ္မွတ္ အျဖစ္အပ်က္ေလးက ဘာကို
ေျပာေနသလဲဆိုေတာ့ လူေတြက သိျခင္းတတ္ျခင္းဆိုတဲ့ေဘာင္ေတြခတ္ခံထားေနရျပီး
အဲဒီေဘာင္ေတြထဲကေနပဲ စဥ္းစားလုပ္ကိုင္ေနႀကတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇတ္လမ္းေလးတစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။အီတလီႏုိင္ငံ
တူရင္ျမိဳ့မွာ ကုလသမဂၢ အရာရွိေတြရဲ့ ဦးစီးတကၠသိုလ္ရွိတယ္။ သိတ့ဲအတိုင္း
ကုလသမဂၢ အရာရွိျဖစ္တယ္ဆို ကတည္းက ႏုိင္ငံတကာ ထိပ္သီးတကၠသိုလ္ေတြက
ပါရဂူဘြဲ့ေတြ၊ မဟာဘြဲ့ေတြရထားတဲ့ တကယ့္ ပညာရွင္ႀကီးေတြေပါ့။
အဲဒီလူေတြကိုေမးခြန္သံုးခုေမးတယ္။ ဘယ္သူမွ မေျဖႏုိင္ဘူး။ ေျဖတ့ဲ
အေျဖေတြကလည္း လက္မခံႏုိင္တ့ဲ အေျဖေတြ၊ ဒါနဲ့ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက
အဲဒီလူေတြကို ေဘးနားက မူႀကိဳေက်ာင္းေလးကို ေခၚသြားျပီးကေလးေတြကို
အဲဒီေမးခြန္ေမးေတာ့ကေလး အကုန္နီးပါးက ေျဖႏုိင္တာကို ေတြ့ရတယ္။
ဘာလုိ့ေျဖႏုိင္ သလဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြမွာ ဘာအသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ေဘာင္ေတြမွ
ခတ္ထားျခင္း မခံရေသးလုိ့ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားႏုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။
အဲဒီေမးခြန္းေတြကေတာ့
(၁) ဆင္နဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲ ဘယ္လုိ့ ထည့္မလဲ။
(၂) ေတာဘုရင္ ျခေသၤ့ ႀကီးက ေတာေနသတၱ၀ါအားလံုးကို အစည္းေ၀းေခၚတယ္။ဘယ္သူေတြ
မလာဘူးလဲ၊ဘာလို့ မလာတာလဲ။
(၃) မိေခ်ာင္းေတြေပါတဲ့ေခ်ာင္းကို ေရထဲျဖတ္ျပီးဘယ္အခ်ိန္ကူးမလဲဆိုတဲ့
ေမးခြန္းသံုးခုပါ။
ကဲ…….သင္စဥ္းစားျပီး ေျဖႀကည့္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုကေတာ့သင္လည္း
သိျမင္တတ္သိထားတဲ့ ပညာေဘာင္ေတြထဲကပဲ စဥ္းစားျပီး အေျဖမရႏုိင္ဘူး
ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခု ကေတာ့ ေပါင္ဒါကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီ
ကုမၸဏီ ဟာ မာကတ္တင္း(Marketing) နည္းမ်ိဳးစံု သံုးျပီး
အေရာင္းျမင့္တင္ခဲ့ရာမွ အေရာင္းက တစ္ရွိန္ထိုး တက္ျပီး တစ္ေနရာမွာ
အေရာင္းတန့္သြားပါတယ္။ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္က အစည္းေ၀းေခၚျပီး အေရာင္းကို
ေနာက္ထပ္သံုးပံုတစ္ပုံတက္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြာလတီလည္း မေလွ်ာ့ဘူး၊
ေစ်းလည္း မတင္ဘူး၊ ေပါင္ဒါတစ္ဘူးစီမွာထည့္တဲ့ ေပါင္ဒါမူန့္ အေလးခ်ိန္လည္း
မေလွ်ာ့ဘူးလုိ့ ေျပာပါတယ္။ စီနီယာ မာကတ္တင္းေတြက အႀကံေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု
ေပးေပမယ့္ အသံုးမတည့္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ ေနာက္္ဆံုးမွာ ကုတ္ကုတ္ေလး
ထိုင္ေနတ့ဲ မာကတ္တင္း ၀န္ထမ္းကေလး က ထျပီး အႀကံတစ္ခု ေပးပါတယ္။
က်န္တဲ့သူေတြ က သူေပးတဲ့ ကို ၀ိုင္ရယ္ေပးမယ့္ အဲဒီ့ ကုမၸဏီ ဟာ
ဒီ၀န္ထမ္းအသစ္ေလး ေပးတဲ့ အႀကံန့ဲ ပဲ အေရာင္းသံုးပုံတစ္ပုံတက္သြားတယ္။ သူ
ဘာအႀကံေပးခဲသလဲ? သူေပးတာကေတာ့ ေပါင္ဒါသံုးသူေတြ ပုံမွန္ထက္ အခ်ိန္
သံုးပုံးတစ္ပုံ ေစာျပီး ကုန္ေအာင္လက္ရွိ ေပါင္ဒါဘူးက အေပါက္ေတြရဲ့
အက်ယ္ကို သံုးပံု တစ္ပံုထပ္ခ်ဲဳ့ ေပးဖို့ပါ။သင္ေရာ ဒီလုိ ေတြးမိခဲ့ပါလား?
အေမရိကန္ရဲ့ ပထမဆံုး သမၼတ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ ငယ္စဥ္က သူ့အိမ္က
ပန္းသီးပင္ႀကီးကို ပုဆိန္နဲ့ ခုတ္လွဲခ့ဲပါတယ္။ အေဖက ဘာလုိ့ ခုတ္လွဲခ့ဲသလဲ
ဆိုျပီး ဆူေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ က သူ့အျပစ္ကို ၀န္ခံပါတယ္။ သူ့အေဖကလည္း
သူ့ကို မရိုက္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဘာလို့ အေဖက မရိုက္တာလဲဆိိုတဲ့ ေမးခြန္ကို
ေက်ာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေမးခဲ့ႀကျပီး ဆရာေတြကိုသူတို့
တပည့္ေတြေပးတဲ့ စံျပ အေျဖကေတာ့ အျပစ္ကို ၀န္ခံလုိ့ မရိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကေလးတစ္ဦးကေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ လက္ထဲမွာ ပုဆိန္ႀကီး
ကိုင္ထားလုိ့ သူအေဖက သူရိုက္ရင္ ထခုတ္မွာစိုးလုိ့ မရုိက္တာလုိ့
ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေရာ အေျဖမွန္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့ ပညာေတြ။
ယဥ္ေက်းမူ ထံုးတမ္း ဓေလ့ေတြနဲ့ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ ဒီကမၻာမွာ ဒီကေလးရဲ့ အေျဖက
မွတ္တမ္း တင္မခံခဲ့ရပါဘူး။
ခုနက ေမးခြန္သံုးခုရဲံ အေျဖေတြကို အခု ေျဖေပးပါမယ္။
(၁)အေျဖကေတာ့
ဆင္ရဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲကို ထည့္မယ္ဆိုရင္ ေရခဲေသတၱာရဲ့
တံခါးကိုဖြင့္ျပီးမွ ထည့္လုိရမွာ ျဖစ္လုိ့
ပထမအေျဖကေတာ့တံခါးဖြင့္ထည့္ရမယ္ဆိုတာပါပဲ ျဖစ္တယ္။
ေရခဲေသတၱာဟာ ဘယ္အရြယ္ပဲရွိတယ္ဆိုတာ သိတဲ့သူေတြက ဒီအေျဖကို
မေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေရခဲေသတၱာ ကိုဒီအေကာင္ေတြထည့္ဖို့ ႀကီးႀကီးလုပ္ရင္
မရဘူးလား။ ေရခဲေသတၱာဆိုတာ ဘယ္အရြယ္ထက္မႀကီးရဘူးလုိ့ ကန့္သတ္ထားလိုု့လား။
မထားပါဘူး။ ကိုယ္ျမင္ဘူးတဲ့ အတိုင္းအတာေႀကာင့္ ယုတၱိက်တ့ဲအေျဖကို
မေပးခဲ့ႀကတာပါ။
ဒီတစ္ခုအေျဖရရင္ က်န္တာေတြက လြယ္သြားပါျပီး။
(၂)အေျဖကေတာ့
ျခေသၤ့ႀကီးေခၚတဲ့ အစည္းအေ၀းပ်က္ကြက္တာ ဒီႏွစ္ေကာင္ေပါ့။ သူတုိ့က
ေရခဲေသတၱာထဲ အပိတ္ခံထားရတာကိုး။
(၃)ေနာက္္ဆံုးအေျဖ
ကို ဒီအခ်ိန္ဆို သိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္။ မိေခ်ာင္းေတြ အစည္းေ၀းတက္ေနခ်ိန္မွာ
ေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္ကူးမွာေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ေဘာင္ေတြ၊ စည္းေတြကို ေက်ာ္ျပီး စဥ္းစား ႀကည့္ရင္ ေလာကမွာ
ခက္ခဲတယ္ဆိုတဲ့ ျပသာနာေတြရဲ့ အေျဖဟာ ရွင္းရွင္းေလးေတြပါဆိုတာ ဒီဥပမာအရ
သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ လည္း ကမၻာႀကီးမွာ အခုဆိုရင္ out of the box
ဆိုတဲ့ စကားေခတ္စားလာပါတယ္။ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္ခတ္
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအျပင္ဘက္ကေနေတြးေတာ ႀကံစည္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သင့္ဘ၀မွာ ခက္ခဲတဲ့ ျပသာနာေတြ ရင္ဆိုင္ရရင္ ေဘာင္ေတြ စည္းေတြ မခတ္ဘဲ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စဥ္းစား ႀကည့္ပါ။ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးန့ဲ
အသင့္ေလ်ာ္ေသာအေျဖက လြယ္လြယ္ေလးနဲ့ ရလာပါလိမ့္မယ္။
သူတိုု့ ေဘာပင္ေတြက မွင္မထြက္ေတာ့တာေတြ့ရတယ္။ဒီေတာ့ ပညာရွင္ေတြ
နာရီေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသုေတသနလုပ္၊ပုိက္ဆံေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ
သံုးျပီးခ်ိန္မွာ pump pen လုိ့ေခၚတဲ့ ဖိအားေပးျပီးသံုးရတဲ့
ေဘာလ္ပင္ကိုတီထြင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။အေမရိကန္ရ့ဲ
ျပိဳင္ဖက္ဆိုဗီယက္ေတတြကအေမရိကန္ ဒီျပသာနာျဖစ္ေနတာကို သိတယ္။ သူတို့ကေတာ့
အခ်ိန္နာရီမကုန္ဘဲ ပိုက္ဆံလည္း ဘာမွ မကုန္ဘဲ ဒီျပသာနာကို
ေျဖရွင္းလုိက္တယ္။
ဒါကေတာ့ သူတို့ အာကာသယာဥ္မူး ေတြကို ခဲတံေတြေပးျပီး သံုးခိုင္းလိုက္တာပါ။
ဒီျပသာနာကို ျပန္ႀကည့္ရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ နည္းပညာရဲ့ ေဘာင္ခတ္မူကိုခံရျပီး
ေဘာင္ထဲက စဥ္းစား အေျဖရွာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
ေဘာလ္ပင္ဟာ ေအာက္ကိုစိုက္ေရးမွ ကမၻာ့ေျမဆြဲအားနဲ့ မွင္ထြက္တယ္ဆိုတဲ့
ယူဆခ်က္ကို ကိုင္ျပီး ေျမဆြဲအားမရွိရင္ ေျမဆြဲအားလို မွင္ကို ထြက္ေစဖို့
ဘယ္လိုလုုပ္မလဲဆိုတ့ဲ သိပၸံဆိုင္ရာ ယူဆခ်က္ေဘာင္ထဲက စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဆိုဗီယက္ေတြကေတာ့ ေဘာလ္ပင္ ေရးမရင္ ေရးရတာ ဘာရွိလဲလုိ့ လြတ္လပ္စြာ
စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ဒီတကယ့္ျဖစ္ရပ္မွတ္ အျဖစ္အပ်က္ေလးက ဘာကို
ေျပာေနသလဲဆိုေတာ့ လူေတြက သိျခင္းတတ္ျခင္းဆိုတဲ့ေဘာင္ေတြခတ္ခံထားေနရျပီး
အဲဒီေဘာင္ေတြထဲကေနပဲ စဥ္းစားလုပ္ကိုင္ေနႀကတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇတ္လမ္းေလးတစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။အီတလီႏုိင္ငံ
တူရင္ျမိဳ့မွာ ကုလသမဂၢ အရာရွိေတြရဲ့ ဦးစီးတကၠသိုလ္ရွိတယ္။ သိတ့ဲအတိုင္း
ကုလသမဂၢ အရာရွိျဖစ္တယ္ဆို ကတည္းက ႏုိင္ငံတကာ ထိပ္သီးတကၠသိုလ္ေတြက
ပါရဂူဘြဲ့ေတြ၊ မဟာဘြဲ့ေတြရထားတဲ့ တကယ့္ ပညာရွင္ႀကီးေတြေပါ့။
အဲဒီလူေတြကိုေမးခြန္သံုးခုေမးတယ္။ ဘယ္သူမွ မေျဖႏုိင္ဘူး။ ေျဖတ့ဲ
အေျဖေတြကလည္း လက္မခံႏုိင္တ့ဲ အေျဖေတြ၊ ဒါနဲ့ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက
အဲဒီလူေတြကို ေဘးနားက မူႀကိဳေက်ာင္းေလးကို ေခၚသြားျပီးကေလးေတြကို
အဲဒီေမးခြန္ေမးေတာ့ကေလး အကုန္နီးပါးက ေျဖႏုိင္တာကို ေတြ့ရတယ္။
ဘာလုိ့ေျဖႏုိင္ သလဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြမွာ ဘာအသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ေဘာင္ေတြမွ
ခတ္ထားျခင္း မခံရေသးလုိ့ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားႏုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။
အဲဒီေမးခြန္းေတြကေတာ့
(၁) ဆင္နဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲ ဘယ္လုိ့ ထည့္မလဲ။
(၂) ေတာဘုရင္ ျခေသၤ့ ႀကီးက ေတာေနသတၱ၀ါအားလံုးကို အစည္းေ၀းေခၚတယ္။ဘယ္သူေတြ
မလာဘူးလဲ၊ဘာလို့ မလာတာလဲ။
(၃) မိေခ်ာင္းေတြေပါတဲ့ေခ်ာင္းကို ေရထဲျဖတ္ျပီးဘယ္အခ်ိန္ကူးမလဲဆိုတဲ့
ေမးခြန္းသံုးခုပါ။
ကဲ…….သင္စဥ္းစားျပီး ေျဖႀကည့္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုကေတာ့သင္လည္း
သိျမင္တတ္သိထားတဲ့ ပညာေဘာင္ေတြထဲကပဲ စဥ္းစားျပီး အေျဖမရႏုိင္ဘူး
ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခု ကေတာ့ ေပါင္ဒါကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီ
ကုမၸဏီ ဟာ မာကတ္တင္း(Marketing) နည္းမ်ိဳးစံု သံုးျပီး
အေရာင္းျမင့္တင္ခဲ့ရာမွ အေရာင္းက တစ္ရွိန္ထိုး တက္ျပီး တစ္ေနရာမွာ
အေရာင္းတန့္သြားပါတယ္။ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္က အစည္းေ၀းေခၚျပီး အေရာင္းကို
ေနာက္ထပ္သံုးပံုတစ္ပုံတက္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြာလတီလည္း မေလွ်ာ့ဘူး၊
ေစ်းလည္း မတင္ဘူး၊ ေပါင္ဒါတစ္ဘူးစီမွာထည့္တဲ့ ေပါင္ဒါမူန့္ အေလးခ်ိန္လည္း
မေလွ်ာ့ဘူးလုိ့ ေျပာပါတယ္။ စီနီယာ မာကတ္တင္းေတြက အႀကံေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု
ေပးေပမယ့္ အသံုးမတည့္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ ေနာက္္ဆံုးမွာ ကုတ္ကုတ္ေလး
ထိုင္ေနတ့ဲ မာကတ္တင္း ၀န္ထမ္းကေလး က ထျပီး အႀကံတစ္ခု ေပးပါတယ္။
က်န္တဲ့သူေတြ က သူေပးတဲ့ ကို ၀ိုင္ရယ္ေပးမယ့္ အဲဒီ့ ကုမၸဏီ ဟာ
ဒီ၀န္ထမ္းအသစ္ေလး ေပးတဲ့ အႀကံန့ဲ ပဲ အေရာင္းသံုးပုံတစ္ပုံတက္သြားတယ္။ သူ
ဘာအႀကံေပးခဲသလဲ? သူေပးတာကေတာ့ ေပါင္ဒါသံုးသူေတြ ပုံမွန္ထက္ အခ်ိန္
သံုးပုံးတစ္ပုံ ေစာျပီး ကုန္ေအာင္လက္ရွိ ေပါင္ဒါဘူးက အေပါက္ေတြရဲ့
အက်ယ္ကို သံုးပံု တစ္ပံုထပ္ခ်ဲဳ့ ေပးဖို့ပါ။သင္ေရာ ဒီလုိ ေတြးမိခဲ့ပါလား?
အေမရိကန္ရဲ့ ပထမဆံုး သမၼတ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ ငယ္စဥ္က သူ့အိမ္က
ပန္းသီးပင္ႀကီးကို ပုဆိန္နဲ့ ခုတ္လွဲခ့ဲပါတယ္။ အေဖက ဘာလုိ့ ခုတ္လွဲခ့ဲသလဲ
ဆိုျပီး ဆူေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ က သူ့အျပစ္ကို ၀န္ခံပါတယ္။ သူ့အေဖကလည္း
သူ့ကို မရိုက္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဘာလို့ အေဖက မရိုက္တာလဲဆိိုတဲ့ ေမးခြန္ကို
ေက်ာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေမးခဲ့ႀကျပီး ဆရာေတြကိုသူတို့
တပည့္ေတြေပးတဲ့ စံျပ အေျဖကေတာ့ အျပစ္ကို ၀န္ခံလုိ့ မရိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကေလးတစ္ဦးကေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ လက္ထဲမွာ ပုဆိန္ႀကီး
ကိုင္ထားလုိ့ သူအေဖက သူရိုက္ရင္ ထခုတ္မွာစိုးလုိ့ မရုိက္တာလုိ့
ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေရာ အေျဖမွန္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့ ပညာေတြ။
ယဥ္ေက်းမူ ထံုးတမ္း ဓေလ့ေတြနဲ့ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ ဒီကမၻာမွာ ဒီကေလးရဲ့ အေျဖက
မွတ္တမ္း တင္မခံခဲ့ရပါဘူး။
ခုနက ေမးခြန္သံုးခုရဲံ အေျဖေတြကို အခု ေျဖေပးပါမယ္။
(၁)အေျဖကေတာ့
ဆင္ရဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲကို ထည့္မယ္ဆိုရင္ ေရခဲေသတၱာရဲ့
တံခါးကိုဖြင့္ျပီးမွ ထည့္လုိရမွာ ျဖစ္လုိ့
ပထမအေျဖကေတာ့တံခါးဖြင့္ထည့္ရမယ္ဆိုတာပါပဲ ျဖစ္တယ္။
ေရခဲေသတၱာဟာ ဘယ္အရြယ္ပဲရွိတယ္ဆိုတာ သိတဲ့သူေတြက ဒီအေျဖကို
မေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေရခဲေသတၱာ ကိုဒီအေကာင္ေတြထည့္ဖို့ ႀကီးႀကီးလုပ္ရင္
မရဘူးလား။ ေရခဲေသတၱာဆိုတာ ဘယ္အရြယ္ထက္မႀကီးရဘူးလုိ့ ကန့္သတ္ထားလိုု့လား။
မထားပါဘူး။ ကိုယ္ျမင္ဘူးတဲ့ အတိုင္းအတာေႀကာင့္ ယုတၱိက်တ့ဲအေျဖကို
မေပးခဲ့ႀကတာပါ။
ဒီတစ္ခုအေျဖရရင္ က်န္တာေတြက လြယ္သြားပါျပီး။
(၂)အေျဖကေတာ့
ျခေသၤ့ႀကီးေခၚတဲ့ အစည္းအေ၀းပ်က္ကြက္တာ ဒီႏွစ္ေကာင္ေပါ့။ သူတုိ့က
ေရခဲေသတၱာထဲ အပိတ္ခံထားရတာကိုး။
(၃)ေနာက္္ဆံုးအေျဖ
ကို ဒီအခ်ိန္ဆို သိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္။ မိေခ်ာင္းေတြ အစည္းေ၀းတက္ေနခ်ိန္မွာ
ေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္ကူးမွာေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ေဘာင္ေတြ၊ စည္းေတြကို ေက်ာ္ျပီး စဥ္းစား ႀကည့္ရင္ ေလာကမွာ
ခက္ခဲတယ္ဆိုတဲ့ ျပသာနာေတြရဲ့ အေျဖဟာ ရွင္းရွင္းေလးေတြပါဆိုတာ ဒီဥပမာအရ
သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ လည္း ကမၻာႀကီးမွာ အခုဆိုရင္ out of the box
ဆိုတဲ့ စကားေခတ္စားလာပါတယ္။ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္ခတ္
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအျပင္ဘက္ကေနေတြးေတာ ႀကံစည္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သင့္ဘ၀မွာ ခက္ခဲတဲ့ ျပသာနာေတြ ရင္ဆိုင္ရရင္ ေဘာင္ေတြ စည္းေတြ မခတ္ဘဲ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စဥ္းစား ႀကည့္ပါ။ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးန့ဲ
အသင့္ေလ်ာ္ေသာအေျဖက လြယ္လြယ္ေလးနဲ့ ရလာပါလိမ့္မယ္။
Monday, April 26, 2010
သၾကားထက္ ခ်ိဳေသာအရာ
ဆုိလွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္အသုိင္းအ၀န္းႏွင့္မကင္းႏုိင္ၾကေပ။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လူမ်ားစြာႏွင့္
ဆက္ဆံရာတြင္သူ႔ေက်းဇူးကုိယ္ေက်းဇူးဆုိတာရွိၾကေပသည္။ တခါတရံသတိမထားမိ
ေသာ္လည္း၊ တခါတရံတြင္အမွတ္တရျဖစ္တတ္ၾကသည္။ ေက်းဇူးတရားဆုိသည္မွာနည္း
သည္မ်ားသည္မဟုတ္ပဲ သူေၾကြးေသာထမင္းတလုပ္စားဖူးရုံႏွင့္ေက်းဇူးရွိေပသည္။ ျမန္မာ
ယဥ္ေက်းမူ႔ဓေလ့ထုံးစံအရထမင္းတနပ္ဆုိသည္မွာမေျပာပေလာက္ေပ။ ေတာရပ္ေဒသမ်ား
တြင္ရြာတြင္းအလည္လာေသာဧည့္သည္မ်ားကုိထမင္းဖိတ္ကာေၾကြးၾကသည္။ထမင္းတလုတ္
ဆုိသည္မွာဘာမွ်မေျပာပေလာက္ေပ။ သုိ႔ေသာ္လည္းထမင္းတလုတ္ဆုိးဖူးရုံသည္လည္း
ေက်းဇူးရွိေပသည္။ ေက်းဇူးရွိေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔ကုိတုိက္ဆုိင္လာပါက ေက်းဇူးဆပ္သင့္ေပသည္။
ျမတ္ဗုဒၶကလည္း "ကတညဳတကတေ၀ဒီ သပၸဳရိေသာ ေဟာတိ"ဟုမိန္႔ေတာ္မူထားသည္။
သူတပါးေက်းဇူးကုိလည္းသိ၊ သိသင့္အေလ်ာက္ျပန္လည္ေပးဆပ္ေသာသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း
ျဖစ္သည္။ ယၡဳေဖၚျပမည္ဇာတ္လမ္းသည္ အတုယူဖြယ္ေလးစားဖြယ္ေကာင္းလြန္းသည္။
ဖတ္ရသူတုိင္း၏ ရင္ကုိထိရွေစသည္။ ထုိေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္းတပါးပုိ႔လုိက္ေသာေမးကုိ ျပန္လည္
ေဖၚျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
အသက္ရေနျဖစ္တဲ႕ လူၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ ေအးစက္ေနတဲ႕ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္း ေလး
တစ္ခုေပၚမွာ သၾကားထက္ ခ်ိဳေသာအရာ ထိုင္ေနပါတယ္.. မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြး ပရဗ်စ္၊
စုတ္ျပဲညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ သူ႕ကို
လမ္းသြား လမ္းလာ လူေတြက သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည္႕သြားၾကရံုက လြဲလို႕ဘယ္သူကမွ
အေရးတယူ မရွိၾက.. ဟုတ္ပါတယ္ေလ အိမ္မရွိ ယာမရွိ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနတဲ႕
သူ႕လိုလူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမ်ား ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ လုပ္ခ်င္ပါ႕မလဲ….
ေရခဲလုမတတ္ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ႕ ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စုတ္ျပဲေနတဲ႕
သူ႕ကုတ္အက်ၤ ီအေဟာင္းေလး ထက္စာရင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ထူထူထဲထဲရွိမဲ႕
အကၤ်ီမ်ိဳး သူ႕အတြက္ သိပ္ကို လိုအပ္ေနတာေတာ႕ အမွန္ပါ…
ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ အသက္ ၃၅ႏွစ္ခန္႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ
ပလက္ေဖာင္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ လာေနပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕
အမ်ိဳးသမီးဟာ သူ႕အနားအေရာက္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး သူ႕ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ကာ
“ ဦးေလး.. ရွင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား ဆိုလိုက္ပါတယ္..
ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အထက္တန္းလႊာက ျဖစ္မယ္ဆိုတာ
အဖိုးအိုက သိလိုက္ပါတယ္.. သူမဟာ လွပသစ္လြင္တဲ႕ ထူထူထဲထဲ ကုတ္အကၤ်ီကို
၀တ္ဆင္ ထားပါတယ္… ျပီးေတာ႕လဲ သူမကို ၾကည္႕ရတာ ငတ္မြတ္ျခင္း၊ ဆာေလာင္ျခင္း
ဆိုတာကို ဘယ္ေသာခါမွ ခံစားခဲ႕ရဖူးပံု မေပၚပါဘူး.. ဒီလို အမ်ိးသမီး
တစ္ေယာက္က သူနဲ႕ လာျပီး စကားေျပာဆို ပတ္သက္ဖို႕ဆိုတာ အေၾကာင္းကို မရွိပါ…
သူဟာလည္း တစ္ျခား လမ္းသြားလမ္းလာေတြလိုဘဲ သူ႕ကို ရယ္စရာလုပ္ဖို႕
စေနာက္ဖို႕ သက္သက္နဲ႕ စကားလာေျပာေနတာသာ ျဖစ္မွာပါ.. ဒါေၾကာင္႕လဲ
အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား ကိုယ္႕လမ္းကို သြားပါ.. က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း
ေနပါရေစလို႕ ” ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အံ႕ၾသစရာက အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္မသြားဘဲ ဆက္ျပီး ရပ္ေနတုန္းပါ…. ညီညာျပီး
ျဖဴေဖြး လွပေနတဲ႕ သြားေတြကို ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္ရင္းက “ ရွင္
ဗိုက္ဆာေနသလား ” လို႕ သူ႕ကို ေမးျပန္ပါတယ္… “ မဆာပါဘူး က်ဳပ္က
သမၼတၾကီးနဲ႕ အတူတူ ညစာစားျပီးျပီ ခင္ဗ်ားသာ ခုခ်က္ျခင္း
ဒီကထြက္သြားစမ္းပါဗ်ာ ” လို႕ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ ျပန္ေျဖ လိုက္ပါတယ္….
အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္ျပီး မသြားသလို အျပံဳးလဲ မပ်က္ပါဘူး.. ျပီးေတာ႕
အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္.. “ ဟာ ခင္ဗ်ား
ဘာလုပ္တာလဲ က်ဳပ္ေျပာျပီးျပီ.. က်ဳပ္ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ ခင္ဗ်ား
ဒီေနရာက ထြက္သြားပါ.. ” လို႕ အဖိုးအိုက ေဒါသတၾကီး တံု႕ျပန္ပါတယ္..
ဒီအခ်ိန္မွာ ရဲအရာရွိ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး “ အစ္မၾကီး ျပႆနာ တစ္ခုခု
ျဖစ္ေနသလား.. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား ကူညီေပးရပါမလဲ ” လို႕ ေမးပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး ရဲအရာရွိၾကီးရယ္.. ဒီလူကို
ထရပ္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေနတာပါ.. ကၽြန္မကို တစ္ဆိတ္ေလာက္
ကူညီေပးပါလားရွင္.. ” ရဲအရာရွိဟာ သူ႕ေခါင္းကို ကုတ္လိုက္ရင္း “
ဒီအဖိုးၾကီး ဂ်က္ ဟာ ဒီေနရာမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာပါျပီ.. သူဟာ
ဘယ္သူ႕ကုိမွေတာ႕ ဒုကၡ မေပးခဲ႕ပါဘူး.. သူ႕ကို ဘာမ်ားလုပ္မလို႕ပါလဲ ”
လို႕ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ရွင္ ဟိုနားက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား.. ကၽြန္မ သူ႕ကို
အဲဒီဆိုင္ေလးထဲကို ေခၚသြားျပီး တစ္ခုခု ေကၽြးခ်င္တယ္… ျပီးေတာ႕လဲ
ဒီေလာက္ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ႕ ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ခနေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကို
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တယ္.. ”
“ ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား က်ဳပ္ အဲဒီအထဲကို မသြားခ်င္ဘူး ” ေျပာေနရင္းမွာဘဲ
သူ႕ကို သန္မာတဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ ေတြနဲ႕ ဆြဲထူမျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိၾကီး က်ုဳပ္ကိုလႊတ္ပါဗ်.. က်ဳပ္ေအးေအး ေဆးေဆး ေနပါရေစ..
က်ဳပ္ဘာအမွားမွလဲ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး ” လို႕ အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အေၾကာက္အကန္
ျငင္းမိပါတယ္..
“ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျခအေနကို ဖန္တီး ေပးတာေနတာကို
မမိုက္မဲခ်င္စမ္းပါနဲ႕” ရဲအရာရွိက ခပ္ထန္ထန္ သူ႕ကို ျပန္ေျပာပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကီးနဲ႕ ရဲအရာရွိဟာ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ သူ႕ကို
ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးထဲကို ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚလာႏိုင္ခဲ႕ျပီး ဆိုင္ရဲ႕ အတြင္းဘက္
ခပ္က်က် ေကာင္တာအနီးမွာ သူ႕ကို ထိုင္ေစလိုက္ပါတယ္.. အခ်ိန္က မနက္စာ
စားခ်ိန္ေက်ာ္သြားျပီး ေန႕လည္စာစားခ်ိန္လဲ မေရာက္ေသးတဲ႕ အတြက္
ဆိုင္အတြင္းထဲမွာေတာ႕ လူသူ ရွင္းလင္းေနပါတယ္.. ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူဟာ
စားပြဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး သူတို႕ရဲ႕ စားပြဲမွာ လာရပ္ျပီး ေမးပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိ ခင္ဗ်ာ.. ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလဲ.. ဒီအဖိုးၾကီးက ခင္ဗ်ားတို႕ကို
ဒုကၡမ်ားေပးေနလို႕လား ”
“ ဘာမွ ဒုကၡ မေပးပါဘူး… သူ႕ကို ဒီအစ္မၾကီးက ေကၽြးေမြးဖို႕ ေခၚလာတာပါ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ “ အိုး ဒီေနရာဟာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြနဲ႕
သင္႕ေတာ္တဲ႕ေနရာ မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ဟာ
လူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀င္ထြက္သြားလာ စားေသာက္တဲ႕ ဆိုင္ျဖစ္ပါတယ္..
ဒီလိုလမ္းေပၚက လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ထဲမွာ လာစားေနတာ သူမ်ားေတြ
ေတြ႔သြားရင္ ဆိုင္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ပါလိမ္႕မယ္…” လို႔
ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကဲ အမ်ိဳးသမီး ခင္ဗ်ားေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား.. က်ဳပ္ေျပာခဲ႕သားဘဲ ..
ဒီလိုေနရာကို က်ဳပ္မလာခ်င္ပါဘူးလို႕.. က်ဳပ္သြားေတာ႕မယ္..
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုလဲ ဘယ္ေတာ႕မွ ထပ္မလာဘူး.. ” အဖိုးအို ဂ်က္က
သြားတစ္ေခ်ာင္းမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖြင္႔ဟရင္း ေဒါသျဖစ္စြာ
ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးဟာ ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာကို ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ျပီး
ျပံဳးျပလိုက္ရင္းက “ မန္ေနဂ်ာ.. ရွင္ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရွိတဲ႕ အက္ဒီ
ႏွင္႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုၾကီးကို သိတယ္ မဟုတ္လား. ” လို႕
ေမးလိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕ မန္ေနဂ်ာက စိတ္မရွည္တဲ႕ေလသံနဲ႕ “ သိပါတယ္..
သူတို႕ဟာ အပတ္စဥ္တိုင္း ကုမၸဏီ အစည္းအေ၀းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုင္ရဲ႕
အထူးခန္းမွာ အျမဲ လုပ္ပါတယ္.. ဘာျဖစ္လို႕ပါလဲ ” လို႕ျပန္ေျဖပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ရဲ႕ အပတ္စဥ္ အစည္းအေ၀းေၾကာင္႕
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ ပိုျပီး ေရာင္းခဲ႕ရတဲ႕ အတြက္ သူတို႕ဟာ
ရွင္တို႕ ဆိုင္ကို တစ္ဘက္တစ္လမ္းက အက်ိဳးျပဳေနတယ္ ဆိုတာေတာ႕ ရွင္လက္
တစ္ခုေပၚမွာ သၾကားထက္ ခ်ိဳေသာအရာ ထိုင္ေနပါတယ္.. မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြး ပရဗ်စ္၊
စုတ္ျပဲညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ သူ႕ကို
လမ္းသြား လမ္းလာ လူေတြက သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည္႕သြားၾကရံုက လြဲလို႕ဘယ္သူကမွ
အေရးတယူ မရွိၾက.. ဟုတ္ပါတယ္ေလ အိမ္မရွိ ယာမရွိ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနတဲ႕
သူ႕လိုလူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမ်ား ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ လုပ္ခ်င္ပါ႕မလဲ….
ေရခဲလုမတတ္ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ႕ ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စုတ္ျပဲေနတဲ႕
သူ႕ကုတ္အက်ၤ ီအေဟာင္းေလး ထက္စာရင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ထူထူထဲထဲရွိမဲ႕
အကၤ်ီမ်ိဳး သူ႕အတြက္ သိပ္ကို လိုအပ္ေနတာေတာ႕ အမွန္ပါ…
ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ အသက္ ၃၅ႏွစ္ခန္႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ
ပလက္ေဖာင္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ လာေနပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕
အမ်ိဳးသမီးဟာ သူ႕အနားအေရာက္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး သူ႕ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ကာ
“ ဦးေလး.. ရွင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား ဆိုလိုက္ပါတယ္..
ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အထက္တန္းလႊာက ျဖစ္မယ္ဆိုတာ
အဖိုးအိုက သိလိုက္ပါတယ္.. သူမဟာ လွပသစ္လြင္တဲ႕ ထူထူထဲထဲ ကုတ္အကၤ်ီကို
၀တ္ဆင္ ထားပါတယ္… ျပီးေတာ႕လဲ သူမကို ၾကည္႕ရတာ ငတ္မြတ္ျခင္း၊ ဆာေလာင္ျခင္း
ဆိုတာကို ဘယ္ေသာခါမွ ခံစားခဲ႕ရဖူးပံု မေပၚပါဘူး.. ဒီလို အမ်ိးသမီး
တစ္ေယာက္က သူနဲ႕ လာျပီး စကားေျပာဆို ပတ္သက္ဖို႕ဆိုတာ အေၾကာင္းကို မရွိပါ…
သူဟာလည္း တစ္ျခား လမ္းသြားလမ္းလာေတြလိုဘဲ သူ႕ကို ရယ္စရာလုပ္ဖို႕
စေနာက္ဖို႕ သက္သက္နဲ႕ စကားလာေျပာေနတာသာ ျဖစ္မွာပါ.. ဒါေၾကာင္႕လဲ
အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား ကိုယ္႕လမ္းကို သြားပါ.. က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း
ေနပါရေစလို႕ ” ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အံ႕ၾသစရာက အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္မသြားဘဲ ဆက္ျပီး ရပ္ေနတုန္းပါ…. ညီညာျပီး
ျဖဴေဖြး လွပေနတဲ႕ သြားေတြကို ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္ရင္းက “ ရွင္
ဗိုက္ဆာေနသလား ” လို႕ သူ႕ကို ေမးျပန္ပါတယ္… “ မဆာပါဘူး က်ဳပ္က
သမၼတၾကီးနဲ႕ အတူတူ ညစာစားျပီးျပီ ခင္ဗ်ားသာ ခုခ်က္ျခင္း
ဒီကထြက္သြားစမ္းပါဗ်ာ ” လို႕ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ ျပန္ေျဖ လိုက္ပါတယ္….
အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္ျပီး မသြားသလို အျပံဳးလဲ မပ်က္ပါဘူး.. ျပီးေတာ႕
အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္.. “ ဟာ ခင္ဗ်ား
ဘာလုပ္တာလဲ က်ဳပ္ေျပာျပီးျပီ.. က်ဳပ္ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ ခင္ဗ်ား
ဒီေနရာက ထြက္သြားပါ.. ” လို႕ အဖိုးအိုက ေဒါသတၾကီး တံု႕ျပန္ပါတယ္..
ဒီအခ်ိန္မွာ ရဲအရာရွိ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး “ အစ္မၾကီး ျပႆနာ တစ္ခုခု
ျဖစ္ေနသလား.. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား ကူညီေပးရပါမလဲ ” လို႕ ေမးပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး ရဲအရာရွိၾကီးရယ္.. ဒီလူကို
ထရပ္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေနတာပါ.. ကၽြန္မကို တစ္ဆိတ္ေလာက္
ကူညီေပးပါလားရွင္.. ” ရဲအရာရွိဟာ သူ႕ေခါင္းကို ကုတ္လိုက္ရင္း “
ဒီအဖိုးၾကီး ဂ်က္ ဟာ ဒီေနရာမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာပါျပီ.. သူဟာ
ဘယ္သူ႕ကုိမွေတာ႕ ဒုကၡ မေပးခဲ႕ပါဘူး.. သူ႕ကို ဘာမ်ားလုပ္မလို႕ပါလဲ ”
လို႕ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ရွင္ ဟိုနားက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား.. ကၽြန္မ သူ႕ကို
အဲဒီဆိုင္ေလးထဲကို ေခၚသြားျပီး တစ္ခုခု ေကၽြးခ်င္တယ္… ျပီးေတာ႕လဲ
ဒီေလာက္ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ႕ ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ခနေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကို
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တယ္.. ”
“ ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား က်ဳပ္ အဲဒီအထဲကို မသြားခ်င္ဘူး ” ေျပာေနရင္းမွာဘဲ
သူ႕ကို သန္မာတဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ ေတြနဲ႕ ဆြဲထူမျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိၾကီး က်ုဳပ္ကိုလႊတ္ပါဗ်.. က်ဳပ္ေအးေအး ေဆးေဆး ေနပါရေစ..
က်ဳပ္ဘာအမွားမွလဲ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး ” လို႕ အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အေၾကာက္အကန္
ျငင္းမိပါတယ္..
“ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျခအေနကို ဖန္တီး ေပးတာေနတာကို
မမိုက္မဲခ်င္စမ္းပါနဲ႕” ရဲအရာရွိက ခပ္ထန္ထန္ သူ႕ကို ျပန္ေျပာပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကီးနဲ႕ ရဲအရာရွိဟာ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ သူ႕ကို
ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးထဲကို ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚလာႏိုင္ခဲ႕ျပီး ဆိုင္ရဲ႕ အတြင္းဘက္
ခပ္က်က် ေကာင္တာအနီးမွာ သူ႕ကို ထိုင္ေစလိုက္ပါတယ္.. အခ်ိန္က မနက္စာ
စားခ်ိန္ေက်ာ္သြားျပီး ေန႕လည္စာစားခ်ိန္လဲ မေရာက္ေသးတဲ႕ အတြက္
ဆိုင္အတြင္းထဲမွာေတာ႕ လူသူ ရွင္းလင္းေနပါတယ္.. ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူဟာ
စားပြဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး သူတို႕ရဲ႕ စားပြဲမွာ လာရပ္ျပီး ေမးပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိ ခင္ဗ်ာ.. ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလဲ.. ဒီအဖိုးၾကီးက ခင္ဗ်ားတို႕ကို
ဒုကၡမ်ားေပးေနလို႕လား ”
“ ဘာမွ ဒုကၡ မေပးပါဘူး… သူ႕ကို ဒီအစ္မၾကီးက ေကၽြးေမြးဖို႕ ေခၚလာတာပါ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ “ အိုး ဒီေနရာဟာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြနဲ႕
သင္႕ေတာ္တဲ႕ေနရာ မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ဟာ
လူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀င္ထြက္သြားလာ စားေသာက္တဲ႕ ဆိုင္ျဖစ္ပါတယ္..
ဒီလိုလမ္းေပၚက လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ထဲမွာ လာစားေနတာ သူမ်ားေတြ
ေတြ႔သြားရင္ ဆိုင္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ပါလိမ္႕မယ္…” လို႔
ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကဲ အမ်ိဳးသမီး ခင္ဗ်ားေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား.. က်ဳပ္ေျပာခဲ႕သားဘဲ ..
ဒီလိုေနရာကို က်ဳပ္မလာခ်င္ပါဘူးလို႕.. က်ဳပ္သြားေတာ႕မယ္..
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုလဲ ဘယ္ေတာ႕မွ ထပ္မလာဘူး.. ” အဖိုးအို ဂ်က္က
သြားတစ္ေခ်ာင္းမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖြင္႔ဟရင္း ေဒါသျဖစ္စြာ
ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးဟာ ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာကို ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ျပီး
ျပံဳးျပလိုက္ရင္းက “ မန္ေနဂ်ာ.. ရွင္ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရွိတဲ႕ အက္ဒီ
ႏွင္႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုၾကီးကို သိတယ္ မဟုတ္လား. ” လို႕
ေမးလိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕ မန္ေနဂ်ာက စိတ္မရွည္တဲ႕ေလသံနဲ႕ “ သိပါတယ္..
သူတို႕ဟာ အပတ္စဥ္တိုင္း ကုမၸဏီ အစည္းအေ၀းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုင္ရဲ႕
အထူးခန္းမွာ အျမဲ လုပ္ပါတယ္.. ဘာျဖစ္လို႕ပါလဲ ” လို႕ျပန္ေျဖပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ရဲ႕ အပတ္စဥ္ အစည္းအေ၀းေၾကာင္႕
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ ပိုျပီး ေရာင္းခဲ႕ရတဲ႕ အတြက္ သူတို႕ဟာ
ရွင္တို႕ ဆိုင္ကို တစ္ဘက္တစ္လမ္းက အက်ိဳးျပဳေနတယ္ ဆိုတာေတာ႕ ရွင္လက္
ခံတယ္မဟုတ္လား.. ”
“အဲဒီကိစၥ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မဆိုင္ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္.. ” မန္ေနဂ်ာက
ေဒါသထြက္လာပံုရတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္..
“ကၽြန္မက အဲဒီ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုရဲ႕ အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ မစၥ ပင္နီလုပ္ အက္ဒီ ပါ.. ”
“ဗ်ာ…. ” မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အမူအယာက ခ်င္ျခင္းဘဲ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပံဳးလိုက္ရင္း “ကၽြန္မက ခါတိုင္းလုပ္တဲ႕
အဲဒီပြဲနဲ႕ မတူတဲ႕ စားေသာက္ပြဲေလး တစ္ခုကို အခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္..
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ယူလာခဲ႕ပါ.. ”
စားပြဲမွာ ရပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ႕ ရဲအရာရွိကုိ တစ္ခ်က္ၾကည္႕လိုက္ျပီး “
ရဲအရာရွိၾကီးကိုလည္း ကၽြန္မတို႕နဲ႕အတူတူ စားေသာက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္.. ”
“ေတာ္ပါျပီခင္ဗ်ာ ေက်းဇူးပါ.. ကၽြန္ေတာ္က တာ၀န္ခ်ိန္တြင္း ျဖစ္ေနပါတယ္….”
“ဒါဆိုရင္ အျပန္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ႕ ယူသြားပါရွင္.. ”
“ေကာင္းပါျပီဗ်ာ .. ေကာ္ဖီေတာ႕ ယူသြားပါ႕မယ္.. ”
ရဲအရာရွိစကား အဆံုးမွာ မန္ေနဂ်ာက
“ကၽြန္ေတာ္ ရဲအရာရွိ ယူသြားဖို႕အတြက္ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ယူလာေပးပါ႕မယ္..
ဒီ၀ိုင္းအတြက္လဲ အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္ေတြကို ယူလာခဲ႕ပါ႕မယ္ ခင္ဗ်ာ ”
လို႕ေျပာျပီး မန္ေနဂ်ာက စားပြဲကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္..
မန္ေနဂ်ာ ျပန္အထြက္ကိုေစာင္႕ျပီး ရဲအရာရွိက အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား
သူ႕ကို လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာဘဲ ” ဟု
လွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကၽြန္မ ဒီလိုေတာ႕ မရည္ရြယ္ပါဘူး… ကၽြန္မ အေနနဲ႕ အန္ကယ္ ဂ်က္ ကို
ဒီေခၚလာတာ အေၾကာင္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္..” ေျပာရင္းက အမ်ိဳးသမီးဟာ
ထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္. အဖိုးၾကီးဘက္ကို လွည္႕ျပီး စကား
စတင္ေျပာပါတယ္..
“ အန္ကယ္ ဂ်က္ ရွင္ကၽြန္မကို မွတ္မိလား.. ”
အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ
စူးစမ္းစြာၾကည္႕ေနရင္းက “ က်ဳပ္ထင္တာ.. ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္ကို
ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေနပံုဘဲ”
“ဟုတ္ပါတယ္ .. ကၽြန္မက အရင္တုန္းကထက္စာရင္ ရင္႕ေရာ္သြားခဲ႕ပါျပီ..
အခုအခ်ိန္မွာ ဟိုအရင္ အခ်ိန္တုန္းက ထက္စာရင္ ေငြေၾကးဥစၥာ အရာရာ
ျပည္႕စံုေကာင္း ျပည္႕စံုေနျပီလို႕ ဆိုႏိုင္ေပမဲ႕ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္ကာလတုန္းက
ရွင္ ဒီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ ကၽြန္မဟာ ေအးခဲေနတဲ႕
ခုလိုရာသီမ်ိဳးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းတကာ ေလွ်ာက္ျပီး အစားေလး
တစ္လုပ္အတြက္ အလုပ္ေတာင္းခဲ႕ရဖူးတဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွ
မေမ႕ပါဘူးရွင္…”
“ အစ္မၾကီး”
ရဲအရာရွိထံမွာ အံ႕ၾသတၾကီး ေလသံက လႊတ္ခနဲ ထြက္က်လာပါတယ္.. ဒီလို
ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားခဲ႕ ဖူးတယ္ ဆိုတာကို သူဘယ္လို လုပ္ျပီး ယံုႏိုင္မွာလဲ..
အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို စတင္ျပီး ရွင္းျပပါတယ္.. “ ကၽြန္မဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းက ထြက္လာကစ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို အလုပ္ရွာဖို႕
ေရာက္လာပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ အလုပ္တစ္ခုတစ္ေလမွကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕
ရွာလို႕မရခဲ႕ပါဘူး.. ဘယ္သူကမွ အလုပ္မခန္႕ခဲ႕ၾကပါဘူး… ေနာက္ဆံုးေတာ႕
လက္ထဲမွာ ျပားေစ႕ေလး အနည္းငယ္က လြဲလို႕ ဘာမွ မက်န္ေတာ႕တဲ႕အခါ ကၽြန္မ
ငွားေနတဲ႕ အခန္းပိုင္ရွင္က အခန္းငွားခ မေပးႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္မကုိ
ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕.. ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ျပင္းလြန္းတဲ႕
အေအးဒဏ္ေအာက္မွာ ခိုနားရာမရွိ၊ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားေနခဲ႕ရင္း ဒီေနရာေလးကို စားစရာ တစ္ခုတစ္ေလ ရလို ရျငား
ေရာက္လာခဲ႕ပါတယ္.. ”
အဖိုးၾကီးဂ်က္ဟာ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္ျပီး “ အိုး က်ဳပ္မွတ္မိျပီ… က်ဳပ္ဟာ
ဟိုနားက ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနခဲ႕တယ္. ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေမးတယ္.. အစားအေသာက္
နည္းနည္းေပးပါ.. ဆိုင္မွာရွိတဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေပးပါ႕မယ္လို႕
ေျပာခဲ႕တယ္ေလ. က်ဳပ္က ဆိုင္၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ႕ အျပင္လူကို အလုပ္ခိုင္းတဲ႕
အခ်က္ဟာ ဆိုင္ရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္ရာက်တဲ႕အတြက္ အလုပ္မေပးႏိုင္
ေၾကာင္း ေျပာခဲ႕တယ္.. ”
“ဟုတ္ကဲ႕ .. ကၽြန္မသိပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္ဟာ ကၽြန္မ တစ္သက္
ျမင္ဖူးသမွ်ထဲမွာ အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕ အသားညွပ္ ဆင္းဒ၀စ္ၾကီးတစ္ခုနဲ႕ ေကာ္ဖီ
တစ္ခြက္ကို ေပးျပီးေတာ႕ ဟိုေထာင္႕နားက စားပြဲမွာ သြားထိုင္စားပါလို႕
ေျပာခဲ႕တယ္. ကၽြန္မက ရွင္ ကၽြန္မေၾကာင္႕ ျပႆနာတစ္ခုခု ျဖစ္မွာကို
စိုးရိမ္ေနခဲ႕ေပမဲ႕ ရွင္က ကၽြန္မ အတြက္ က်သင္႕ေငြကို ေကာင္တာမွာ
သြားရွင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕မွ အားလံုး အဆင္ေျပသြားျပီဆိုတာ
သိမွ စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ အစားကို စားႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ”
“ခင္ဗ်ား ဒီေနာက္ပိုင္း အလုပ္ရသြားခဲ႕သလား.. ” အဖိုးဂ်က္က
အမ်ိဳးသမီးၾကီးကို ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ဟုတ္တယ္.. သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္မဟာ အလုပ္တစ္ခုကို ရလိုက္တယ္..
အလုပ္လုပ္တဲ႕ အခါ သူမ်ားေတြထက္ပိုျပီး အလုပ္မွာ ေစတနာထားတယ္..
ၾကိဳးစားတယ္.. ကၽြန္မက ငတ္ျပတ္တဲ႕ ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ႕ဖူးေတာ႕ ဒီဘ၀ကို
ျပန္မသြားခ်င္ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္သလဲ… သူမ်ားထက္ ပိုၾကိဳးစားရတာေပါ႕
ကၽြန္မရဲ႕ လံု႕လ ၀ရိယေကာင္းမႈေၾကာင္႕ မၾကာခင္မွာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္း
တစ္ခုကို ထူေထာင္လာႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ကံတရားရဲ႕ ေဖးမမႈလဲ ပါတာေပါ႕ေလ.. ”
အမ်ိဳးသမီဟာ သူမရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆြဲဖြင္႕လိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕
လိပ္စာကဒ္ျပားေလး တစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္းက
“ရွင္ ဒီမွာ စားေသာက္ျပီးစီးတဲ႕အခါ ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္း
ေရာက္ေအာင္သြားျပီး ကၽြန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိနဲ႕ သြားေတြ႔ေစခ်င္တယ္..
ကၽြန္မတို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွင္႕အတြက္ သင္႕ေတာ္တဲ႕ အလုပ္တစ္ေနရာကို သူ
စီစဥ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္႕အတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႕၊ ေနထိုင္
စားေသာက္ဖို႕ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ ထုတ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ရွင္
ကိုယ္႕ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ႕ တစ္ေန႕အထိ ေထာက္ပံ႕ပါလိမ္႕မယ္..
ရွင္ ဘယ္လို အကူအညီဘဲ လုိလို ကၽြန္မဆီ လာခဲ႕ပါ… ကၽြန္မ ရွင္႕အတြက္
အျမဲတမ္း တံခါးဖြင္႕ထားပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ”
အဖိုးအုိ ဂ်က္ရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာရင္းက “ခင္ဗ်ားကို
ဘယ္လို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ… ”
“ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး အန္ကယ္ ဂ်က္ရယ္.. ကူညီထိုက္သူကို ကူညီရတာ
၀မ္းေျမာက္စရာပါ.. ရွင္႕ရဲ႕ စာနာ ေထာက္ထား တတ္တဲ႕ စိတ္ထားေလးကို
ကၽြန္မဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူး.. ရွင္ေကၽြးခဲ႕တဲ႕ ဆင္းဒ၀စ္နဲ႕
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဟာ ကၽြန္မဘ၀မွာ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုး အရာေတြပါ… ဘယ္လိုမွ
တန္ဖိုးျဖတ္လို႕မရပါဘူး.. ကၽြန္မကို ခုလို ကူညီတတ္ျခင္းရဲ႕ လမ္းစကို
လမ္းျပခဲ႕တဲ႕ သူကလဲ အန္ကယ္ဂ်က္ ကိုယ္တိုင္ပါ”
စားေသာက္ေနတဲ႕ အဖိုးအိုဂ်က္ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕
ရဲအရာရွိဟာ ေကာ္ဖီဆိုင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ထြက္လာ ၾကပါတယ္..
ဆိုင္ေရွ႕အေရာက္မွာ တစ္ေယာက္တစ္လမ္း ထြက္ခြာမသြားခင္ ဆိုင္အ၀နားမွာ
ေခတၱရပ္ျပီး အမ်ိဳးသမီးဟာ ရဲအရာရွိကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..
“ ရွင္႕ရဲ႕ အကူအညီအတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္ ရဲအရာရွိမင္းရယ္.. ”
“အိုး ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး မစၥ အက္ဒီ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာင္
ေက်းဇူးတင္ရမွာပါဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ သိပ္ထူးဆန္း အံ႕ၾသစရာ
အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕ႏိုင္မဲ႕ အျဖစ္အပ်က္လဲ
မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲကို ေတာ္ေတာ္ ထိပါတယ္.. ခင္ဗ်ားရဲ႕
ေကာ္ဖီအတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ မစၥ အယ္ဒီ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို သတိရလိုက္မိတဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ “အိုး
ရွင္ ေကာ္ဖီကို ဘယ္လို ေသာက္တယ္ ဆိုတာ ေမးဖို႕ ကၽြန္မ ေမ႕သြားတယ္ အခု
ယူလာတာ ဘလက္ေကာ္ဖီ သက္သက္ဘဲ ထင္တယ္.. ႏို႕ ျဖစ္ျဖစ္ သၾကားျဖစ္ျဖစ္
ထပ္ယူမလား. ”
ရဲအရာရွိဟာ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ရင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ႕
“ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ သၾကားေတြ ႏို႕ေတြ မလိုေတာ႕ ပါဘူးဗ်ာ.. ဒီေန႕ ခင္ဗ်ား
အန္ကယ္ ဂ်က္ကို ေပးလိုက္တဲ႕ ေစတနာေမတၱာေတြက အဲဒီအရာေတြထက္ ခ်ိဳပါတယ္..
တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္.. ေစတနာ ေမတၱာ နဲ႕ ေက်းဇူးသိတတ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရာေတြဟာ
ဘယ္အရာနဲ႕မွ မတူေအာင္ ခ်ိဳျမိန္လြန္း လွပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲမွာလဲ
ဒီအခ်ိဳဓာတ္ေတြ ကူးစက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဘယ္လို သၾကားမွ မလိုေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ..”
လို႕ ေျပာလိုက္ပါေတာ႕တယ္..
“အဲဒီကိစၥ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မဆိုင္ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္.. ” မန္ေနဂ်ာက
ေဒါသထြက္လာပံုရတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္..
“ကၽြန္မက အဲဒီ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုရဲ႕ အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ မစၥ ပင္နီလုပ္ အက္ဒီ ပါ.. ”
“ဗ်ာ…. ” မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အမူအယာက ခ်င္ျခင္းဘဲ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပံဳးလိုက္ရင္း “ကၽြန္မက ခါတိုင္းလုပ္တဲ႕
အဲဒီပြဲနဲ႕ မတူတဲ႕ စားေသာက္ပြဲေလး တစ္ခုကို အခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္..
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ယူလာခဲ႕ပါ.. ”
စားပြဲမွာ ရပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ႕ ရဲအရာရွိကုိ တစ္ခ်က္ၾကည္႕လိုက္ျပီး “
ရဲအရာရွိၾကီးကိုလည္း ကၽြန္မတို႕နဲ႕အတူတူ စားေသာက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္.. ”
“ေတာ္ပါျပီခင္ဗ်ာ ေက်းဇူးပါ.. ကၽြန္ေတာ္က တာ၀န္ခ်ိန္တြင္း ျဖစ္ေနပါတယ္….”
“ဒါဆိုရင္ အျပန္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ႕ ယူသြားပါရွင္.. ”
“ေကာင္းပါျပီဗ်ာ .. ေကာ္ဖီေတာ႕ ယူသြားပါ႕မယ္.. ”
ရဲအရာရွိစကား အဆံုးမွာ မန္ေနဂ်ာက
“ကၽြန္ေတာ္ ရဲအရာရွိ ယူသြားဖို႕အတြက္ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ယူလာေပးပါ႕မယ္..
ဒီ၀ိုင္းအတြက္လဲ အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္ေတြကို ယူလာခဲ႕ပါ႕မယ္ ခင္ဗ်ာ ”
လို႕ေျပာျပီး မန္ေနဂ်ာက စားပြဲကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္..
မန္ေနဂ်ာ ျပန္အထြက္ကိုေစာင္႕ျပီး ရဲအရာရွိက အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား
သူ႕ကို လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာဘဲ ” ဟု
လွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကၽြန္မ ဒီလိုေတာ႕ မရည္ရြယ္ပါဘူး… ကၽြန္မ အေနနဲ႕ အန္ကယ္ ဂ်က္ ကို
ဒီေခၚလာတာ အေၾကာင္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္..” ေျပာရင္းက အမ်ိဳးသမီးဟာ
ထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္. အဖိုးၾကီးဘက္ကို လွည္႕ျပီး စကား
စတင္ေျပာပါတယ္..
“ အန္ကယ္ ဂ်က္ ရွင္ကၽြန္မကို မွတ္မိလား.. ”
အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ
စူးစမ္းစြာၾကည္႕ေနရင္းက “ က်ဳပ္ထင္တာ.. ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္ကို
ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေနပံုဘဲ”
“ဟုတ္ပါတယ္ .. ကၽြန္မက အရင္တုန္းကထက္စာရင္ ရင္႕ေရာ္သြားခဲ႕ပါျပီ..
အခုအခ်ိန္မွာ ဟိုအရင္ အခ်ိန္တုန္းက ထက္စာရင္ ေငြေၾကးဥစၥာ အရာရာ
ျပည္႕စံုေကာင္း ျပည္႕စံုေနျပီလို႕ ဆိုႏိုင္ေပမဲ႕ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္ကာလတုန္းက
ရွင္ ဒီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ ကၽြန္မဟာ ေအးခဲေနတဲ႕
ခုလိုရာသီမ်ိဳးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းတကာ ေလွ်ာက္ျပီး အစားေလး
တစ္လုပ္အတြက္ အလုပ္ေတာင္းခဲ႕ရဖူးတဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွ
မေမ႕ပါဘူးရွင္…”
“ အစ္မၾကီး”
ရဲအရာရွိထံမွာ အံ႕ၾသတၾကီး ေလသံက လႊတ္ခနဲ ထြက္က်လာပါတယ္.. ဒီလို
ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားခဲ႕ ဖူးတယ္ ဆိုတာကို သူဘယ္လို လုပ္ျပီး ယံုႏိုင္မွာလဲ..
အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို စတင္ျပီး ရွင္းျပပါတယ္.. “ ကၽြန္မဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းက ထြက္လာကစ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို အလုပ္ရွာဖို႕
ေရာက္လာပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ အလုပ္တစ္ခုတစ္ေလမွကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕
ရွာလို႕မရခဲ႕ပါဘူး.. ဘယ္သူကမွ အလုပ္မခန္႕ခဲ႕ၾကပါဘူး… ေနာက္ဆံုးေတာ႕
လက္ထဲမွာ ျပားေစ႕ေလး အနည္းငယ္က လြဲလို႕ ဘာမွ မက်န္ေတာ႕တဲ႕အခါ ကၽြန္မ
ငွားေနတဲ႕ အခန္းပိုင္ရွင္က အခန္းငွားခ မေပးႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္မကုိ
ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕.. ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ျပင္းလြန္းတဲ႕
အေအးဒဏ္ေအာက္မွာ ခိုနားရာမရွိ၊ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားေနခဲ႕ရင္း ဒီေနရာေလးကို စားစရာ တစ္ခုတစ္ေလ ရလို ရျငား
ေရာက္လာခဲ႕ပါတယ္.. ”
အဖိုးၾကီးဂ်က္ဟာ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္ျပီး “ အိုး က်ဳပ္မွတ္မိျပီ… က်ဳပ္ဟာ
ဟိုနားက ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနခဲ႕တယ္. ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေမးတယ္.. အစားအေသာက္
နည္းနည္းေပးပါ.. ဆိုင္မွာရွိတဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေပးပါ႕မယ္လို႕
ေျပာခဲ႕တယ္ေလ. က်ဳပ္က ဆိုင္၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ႕ အျပင္လူကို အလုပ္ခိုင္းတဲ႕
အခ်က္ဟာ ဆိုင္ရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္ရာက်တဲ႕အတြက္ အလုပ္မေပးႏိုင္
ေၾကာင္း ေျပာခဲ႕တယ္.. ”
“ဟုတ္ကဲ႕ .. ကၽြန္မသိပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္ဟာ ကၽြန္မ တစ္သက္
ျမင္ဖူးသမွ်ထဲမွာ အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕ အသားညွပ္ ဆင္းဒ၀စ္ၾကီးတစ္ခုနဲ႕ ေကာ္ဖီ
တစ္ခြက္ကို ေပးျပီးေတာ႕ ဟိုေထာင္႕နားက စားပြဲမွာ သြားထိုင္စားပါလို႕
ေျပာခဲ႕တယ္. ကၽြန္မက ရွင္ ကၽြန္မေၾကာင္႕ ျပႆနာတစ္ခုခု ျဖစ္မွာကို
စိုးရိမ္ေနခဲ႕ေပမဲ႕ ရွင္က ကၽြန္မ အတြက္ က်သင္႕ေငြကို ေကာင္တာမွာ
သြားရွင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕မွ အားလံုး အဆင္ေျပသြားျပီဆိုတာ
သိမွ စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ အစားကို စားႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ”
“ခင္ဗ်ား ဒီေနာက္ပိုင္း အလုပ္ရသြားခဲ႕သလား.. ” အဖိုးဂ်က္က
အမ်ိဳးသမီးၾကီးကို ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ဟုတ္တယ္.. သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္မဟာ အလုပ္တစ္ခုကို ရလိုက္တယ္..
အလုပ္လုပ္တဲ႕ အခါ သူမ်ားေတြထက္ပိုျပီး အလုပ္မွာ ေစတနာထားတယ္..
ၾကိဳးစားတယ္.. ကၽြန္မက ငတ္ျပတ္တဲ႕ ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ႕ဖူးေတာ႕ ဒီဘ၀ကို
ျပန္မသြားခ်င္ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္သလဲ… သူမ်ားထက္ ပိုၾကိဳးစားရတာေပါ႕
ကၽြန္မရဲ႕ လံု႕လ ၀ရိယေကာင္းမႈေၾကာင္႕ မၾကာခင္မွာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္း
တစ္ခုကို ထူေထာင္လာႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ကံတရားရဲ႕ ေဖးမမႈလဲ ပါတာေပါ႕ေလ.. ”
အမ်ိဳးသမီဟာ သူမရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆြဲဖြင္႕လိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕
လိပ္စာကဒ္ျပားေလး တစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္းက
“ရွင္ ဒီမွာ စားေသာက္ျပီးစီးတဲ႕အခါ ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္း
ေရာက္ေအာင္သြားျပီး ကၽြန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိနဲ႕ သြားေတြ႔ေစခ်င္တယ္..
ကၽြန္မတို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွင္႕အတြက္ သင္႕ေတာ္တဲ႕ အလုပ္တစ္ေနရာကို သူ
စီစဥ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္႕အတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႕၊ ေနထိုင္
စားေသာက္ဖို႕ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ ထုတ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ရွင္
ကိုယ္႕ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ႕ တစ္ေန႕အထိ ေထာက္ပံ႕ပါလိမ္႕မယ္..
ရွင္ ဘယ္လို အကူအညီဘဲ လုိလို ကၽြန္မဆီ လာခဲ႕ပါ… ကၽြန္မ ရွင္႕အတြက္
အျမဲတမ္း တံခါးဖြင္႕ထားပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ”
အဖိုးအုိ ဂ်က္ရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာရင္းက “ခင္ဗ်ားကို
ဘယ္လို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ… ”
“ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး အန္ကယ္ ဂ်က္ရယ္.. ကူညီထိုက္သူကို ကူညီရတာ
၀မ္းေျမာက္စရာပါ.. ရွင္႕ရဲ႕ စာနာ ေထာက္ထား တတ္တဲ႕ စိတ္ထားေလးကို
ကၽြန္မဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူး.. ရွင္ေကၽြးခဲ႕တဲ႕ ဆင္းဒ၀စ္နဲ႕
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဟာ ကၽြန္မဘ၀မွာ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုး အရာေတြပါ… ဘယ္လိုမွ
တန္ဖိုးျဖတ္လို႕မရပါဘူး.. ကၽြန္မကို ခုလို ကူညီတတ္ျခင္းရဲ႕ လမ္းစကို
လမ္းျပခဲ႕တဲ႕ သူကလဲ အန္ကယ္ဂ်က္ ကိုယ္တိုင္ပါ”
စားေသာက္ေနတဲ႕ အဖိုးအိုဂ်က္ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕
ရဲအရာရွိဟာ ေကာ္ဖီဆိုင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ထြက္လာ ၾကပါတယ္..
ဆိုင္ေရွ႕အေရာက္မွာ တစ္ေယာက္တစ္လမ္း ထြက္ခြာမသြားခင္ ဆိုင္အ၀နားမွာ
ေခတၱရပ္ျပီး အမ်ိဳးသမီးဟာ ရဲအရာရွိကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..
“ ရွင္႕ရဲ႕ အကူအညီအတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္ ရဲအရာရွိမင္းရယ္.. ”
“အိုး ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး မစၥ အက္ဒီ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာင္
ေက်းဇူးတင္ရမွာပါဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ သိပ္ထူးဆန္း အံ႕ၾသစရာ
အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕ႏိုင္မဲ႕ အျဖစ္အပ်က္လဲ
မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲကို ေတာ္ေတာ္ ထိပါတယ္.. ခင္ဗ်ားရဲ႕
ေကာ္ဖီအတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ မစၥ အယ္ဒီ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို သတိရလိုက္မိတဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ “အိုး
ရွင္ ေကာ္ဖီကို ဘယ္လို ေသာက္တယ္ ဆိုတာ ေမးဖို႕ ကၽြန္မ ေမ႕သြားတယ္ အခု
ယူလာတာ ဘလက္ေကာ္ဖီ သက္သက္ဘဲ ထင္တယ္.. ႏို႕ ျဖစ္ျဖစ္ သၾကားျဖစ္ျဖစ္
ထပ္ယူမလား. ”
ရဲအရာရွိဟာ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ရင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ႕
“ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ သၾကားေတြ ႏို႕ေတြ မလိုေတာ႕ ပါဘူးဗ်ာ.. ဒီေန႕ ခင္ဗ်ား
အန္ကယ္ ဂ်က္ကို ေပးလိုက္တဲ႕ ေစတနာေမတၱာေတြက အဲဒီအရာေတြထက္ ခ်ိဳပါတယ္..
တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္.. ေစတနာ ေမတၱာ နဲ႕ ေက်းဇူးသိတတ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရာေတြဟာ
ဘယ္အရာနဲ႕မွ မတူေအာင္ ခ်ိဳျမိန္လြန္း လွပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲမွာလဲ
ဒီအခ်ိဳဓာတ္ေတြ ကူးစက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဘယ္လို သၾကားမွ မလိုေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ..”
လို႕ ေျပာလိုက္ပါေတာ႕တယ္..
Sunday, April 25, 2010
ေရႊျမန္မာတုိ႔အတြက္အႏူိင္းမဲ႔ရပ္၀န္း
ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာေက်ာင္း၊ ၾကည္ညဳိဖြယ္ရာဘုရားခန္း
ပဋိရူပေဒသ၀ါသ-သင့္တင္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေဒသႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆရာေတာ္ႀကီး
တပါးမိန္္႔ မွာဘူးေသာ စကားေလးတခြန္းကုိျပန္လည္အမွတ္ရမိသည္။ အမွတ္ရ
မိသည့္အေၾကာင္းမွာ သီရိလကၤာမွျမန္မာျပည္ သုိ႔အျပန္ မေလးရွားႏုိင္ငံကြာလာလမ္ပူျမီဳ႔ ကူခ်ဳိင္းလားမားအရပ္ရွိ ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာေက်ာင္းတုိက္သုိ႔႔ ၀င္ခဲ႔ဘုိ႔ရန္
ဆရာေတာ္မွ ဖိတ္မန္တက ျပဳေသာေၾကာင့္ စာေရးသူတုိ႔၀င္ေရာက္လာပတ္ခဲ႔သည္။
စာေရး သူတုိ႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္မွာ ျမန္မာတုိ႔၏အတာသၾကၤန္ကာလ ႏွင့္တုိက္
ဆုိင္ေနပါသည္။
ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱနႏၵ၀ံသ ဒုလႅဘရဟန္းေလာင္းမ်ားသိမ္၀င္စဥ္
ထုိေၾကာင့္ ေညာင္ကန္ေအး ရိပ္သာေက်ာင္းတုိက္၏ သၾကၤန္တြင္းတရားစခန္းႏွင့္ ဒုလႅဘရဟန္း၀တ္ပြဲမ်ားကုိလည္းႀကဳံႀကိဳက္ေနသည္။ မေလးရွားေရာက္လူငယ္
ေမာင္မယ္မ်ားစြာတုိ႔ကုိလည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိနားလည္ေအာင္ ပြားမ်ား အားထုတ္တတ္ရန္သင္ၾကားေပးေနသည္။ တရားအားထုတ္ ေနၾကသည္။
ေမာင္မယ္မ်ားစြာတုိ႔ကုိလည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိနားလည္ေအာင္ ပြားမ်ား အားထုတ္တတ္ရန္သင္ၾကားေပးေနသည္။ တရားအားထုတ္ ေနၾကသည္။
ဘုရား၀တ္ျပဴေနေသာဒုလႅဘရဟန္းေတာ္မ်ား
တုိင္းတပါးႏုိင္ငံ၌ေနထုိင္အလုပ္လုပ္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိင္း အခက္အခဲမ်ားစြာကုိ ရင္ဆုိင္
ရတုိင္း စိတ္ညစ္ၾကရသည္။ ဒုကၡမ်ဳိးစုံႀကဳံရတုိင္းေခါင္းေအးေအးျဖင့္ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းဘုိ႔
လုိသည္။ ေခါင္းေအးဘုိ႔ ဆုိလွ်င္စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းဘုိ႔လုိသည္။ စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းလုိလွ်င္
စိတ္ကုိေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ႏုိင္ေသာ တရားေတာ္မ်ားကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ထားဘုိ႔
လုိသည္။ ထုိသုိ႔ေသာလုိအပ္မူ႔မ်ဳိးကုိ ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာကသင္ၾကားေပး
ေနသည္။ လူငယ္ေတြ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမဳံေလးျဖစ္ေနသည္။ အတုယူဖြယ္ေကာင္း
ေလစြ႔။
ရတုိင္း စိတ္ညစ္ၾကရသည္။ ဒုကၡမ်ဳိးစုံႀကဳံရတုိင္းေခါင္းေအးေအးျဖင့္ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းဘုိ႔
လုိသည္။ ေခါင္းေအးဘုိ႔ ဆုိလွ်င္စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းဘုိ႔လုိသည္။ စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းလုိလွ်င္
စိတ္ကုိေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ႏုိင္ေသာ တရားေတာ္မ်ားကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ထားဘုိ႔
လုိသည္။ ထုိသုိ႔ေသာလုိအပ္မူ႔မ်ဳိးကုိ ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာကသင္ၾကားေပး
ေနသည္။ လူငယ္ေတြ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမဳံေလးျဖစ္ေနသည္။ အတုယူဖြယ္ေကာင္း
ေလစြ႔။
တရားေဒသနာေလ့လာသင္ၾကားေနေသာေရႊျမန္မာမ်ား
ထုိအျပင္လည္းပဲ ျမန္မာယဥ္ေက်းမူ႔ဓေလ့ထုံးစံအမ်ဳိးဘာသာသာသနာကုိ ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ေအာင္္ အားႀကဳီးမာန္တက္သင္ၾကားေပးေနသည္ ေဆာင့္ရြက္
ေနသည္မွာ အတုယူဖြယ္ေကာင္းလြန္း လွသည္။ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၱနႏၵ၀ံသ၊
လက္ေထာက္ဦးေတဇတုိ႔မွ သြန္ သင္ညႊန္ျပမူ႔ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေမာင္မယ္တုိ႔၏
သာသနာေရးဘာသာေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ မအားလပ္တဲ႔ၾကားထဲက စိတ္အားထက္ သန္စြာလုပ္ေဆာင္ေနမူ႔ကုိၾကည့္လ်င္ ဆရာေတာ္၏လုပ္ေဆာင္မူ႔ စြမ္းပကားကုိ
သိႏုိင္ပါ္သည္။
ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ေအာင္္ အားႀကဳီးမာန္တက္သင္ၾကားေပးေနသည္ ေဆာင့္ရြက္
ေနသည္မွာ အတုယူဖြယ္ေကာင္းလြန္း လွသည္။ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၱနႏၵ၀ံသ၊
လက္ေထာက္ဦးေတဇတုိ႔မွ သြန္ သင္ညႊန္ျပမူ႔ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေမာင္မယ္တုိ႔၏
သာသနာေရးဘာသာေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ မအားလပ္တဲ႔ၾကားထဲက စိတ္အားထက္ သန္စြာလုပ္ေဆာင္ေနမူ႔ကုိၾကည့္လ်င္ ဆရာေတာ္၏လုပ္ေဆာင္မူ႔ စြမ္းပကားကုိ
သိႏုိင္ပါ္သည္။
တရားေတာ္နာၾကားေနေသာေရႊျမန္မာမ်ား
ပဋိရူပေဒသ၀ါသ-သင့္တင္ေလ်ာက္ပတ္ေသာအရပ္ဆုိတာ ေနရာကုိမလုိက္ဘူး ပုဂၢိဳလ္ကုိ
လုိက္တယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးကမိန္႔ဆုိသြားပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏မိန္႔ဆုိခ်က္သည္ ဤ္ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္တုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္မူ႔စြမ္းရည္ကုိၾကည့္ျခင္းအား မွန္ကန္ေန
ပါသည္။ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔မွာ သက္ရွိသ၀ိဥာဏကပုဂၢိဳလ္မ်ားသာစြမ္းႏုိင္တာျဖစ္ျပီး၊ သက္မဲ႔အ၀ိဥာဏကမ်ားက
မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေပ။
လုိက္တယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးကမိန္႔ဆုိသြားပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏မိန္႔ဆုိခ်က္သည္ ဤ္ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္တုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္မူ႔စြမ္းရည္ကုိၾကည့္ျခင္းအား မွန္ကန္ေန
ပါသည္။ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔မွာ သက္ရွိသ၀ိဥာဏကပုဂၢိဳလ္မ်ားသာစြမ္းႏုိင္တာျဖစ္ျပီး၊ သက္မဲ႔အ၀ိဥာဏကမ်ားက
မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေပ။
ဆရာေတာ္မွအႏၱရာယ္ကင္းပရိတ္ခ်ည္ခ်ီးျမင့္ေနစဥ္
အိႏၵိယႏုိင္ငံမဇၥ်ိမေဒသသည္ ျမတ္ဗုဒၶသက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိစဥ္ပဋိရူပေဒသျဖစ္
ေသာ္လည္း ယခုအခါ ပဋိရူပေဒသ၀ါသမျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ဗုဒၶတရားေတာ္
ေျပာက္ကြယ္ခဲ႔ေလျပီ။ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားမရွိေတာ့ျပီ၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိ
ကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမရွိေတာ့ျပီ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္က သာသနိကအေဆာက္အဦးမ်ားသာရွိေတာ့သည္။ ထုိသာသနိကအေဆာက္အဦးတုိ႔က
သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားေအာင္မလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေခ်။
ေသာ္လည္း ယခုအခါ ပဋိရူပေဒသ၀ါသမျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ဗုဒၶတရားေတာ္
ေျပာက္ကြယ္ခဲ႔ေလျပီ။ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားမရွိေတာ့ျပီ၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိ
ကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမရွိေတာ့ျပီ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္က သာသနိကအေဆာက္အဦးမ်ားသာရွိေတာ့သည္။ ထုိသာသနိကအေဆာက္အဦးတုိ႔က
သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားေအာင္မလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေခ်။
သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ေညာင္ကန္းေအးရိပ္သာဆရာေတာ္
မေလးရွားႏုိင္ငံ ကြာလာလမ္ပူျမီဳ႔ရွိ ေညာင္ကန္ေအးသာသနာ့ရိပ္သာ၏ လုပ္ေဆာင္
ခ်က္မ်ားကုိ ခြဲျခား ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္
(၁) သာသနာေရးဆုိင္ရာလုပ္ေဆာင္မူ႔မ်ား
လူငယ္ေမာင္မယ္တုိ႔အား အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တတ္ရန္
ျမန္မာတုိ႔၏ သၾကၤန္တြင္းမ်ား၊ အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ား၌ ဒုလႅဘရဟန္းခံပြဲမ်ား၊သီလရွင္၀တ္ပြဲမ်ား၊ တရားစခန္းမ်ားကုိ ဖြင့္လွစ္ျခင္းေပးျခင္း၊တရားေတာ္မ်ားကုိေဟာၾကားေပးျခင္းစသည္တုိ႔ ကုိျပဳလုပ္ေပးသည္။ အခ်ိန္အခါမေရြး သိလုိေသာ တရားဓမၼႏွင့္ပတ္သက္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိေမးေလ်ာက္လာပါက ေျဖၾကားလမ္းညြန္
ေပးျခင္းတုိ႔ကုိျပဳလုပ္ေပးသည္။
ရန္ကုန္ျမဳီ႔၊ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာေက်ာင္းမွ
မဟာစည္နယ္လွည့္ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ဘဒၵႏၱဥတၱရ
ေရႊျမန္မာတုိ႔ တရားစာေပမ်ားေလ့လာဖတ္ရူေနစဥ္
(၂) ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍လုပ္ေဆာင္မူ႔မ်ား
မေလးရွားေရာက္ေနေသာ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားအား ဘာ၀အာမခံခ်က္ရွိဘုိ႔အတြက္
တရုတ္၊ မေလး၊ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားသင္တန္းမ်ားကုိပုိ႔ခ်ေပးျခင္း၊ ကြန္ျပဴတာ
သင္တန္မ်ား ကုိလည္းသင္ၾကားပုိ႔ခ်ေပးျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ပုိခ်ေပးရာ၌
ကြ်မ္းက်င္ေသာဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကုိလည္းေငြေၾကးစုိက္ထုတ္ကာ ေခၚယူသင္ၾကား
ပုိ႔ခ်ေပးသည္။ထုိျပင္လည္းဒုကၡေရာက္ေန ေသာလူငယ္မ်ားကုိလည္း ကူညီ
ေစာင့္ေရွာက္ ေပးျခင္း၊ေျဖရွင္းေပးျခင္းတုိ႔ကုိလုပ္ေဆာင္ေပးေနသည္။
ဦးေတဇမွကြန္ျပဴတာသင္တန္းမ်ားပုိ႔ခ်ေနစဥ္
ဤကဲ႔သုိဆရာေတာ္၏ဦးေဆာင္လမ္းညြန္မူ႔ ဦးေတဇ၊ ေက်ာင္းတုိက္ဒကာ၊ဒကာမမ်ား၏ ႀကီးစားအားထုတ္မူ႔တုိ႔ေၾကာင့္ သည္ေဒသ၊သည္၀န္းက်င္သည္ပဋိရူပေဒသျဖစ္ေနပါေတာ့
သည္။ထုိေၾကာင့္ ပဋိရူပေဒသ၀ါသ ဆုိသည္မွာေဒသကုိမလုိက္ ပုဂၢိဳလ္ကုိသာ
လုိက္သည္ဆုိေသာစကားလြန္စြာမွန္ကန္ေပ သည္။
သည္။ထုိေၾကာင့္ ပဋိရူပေဒသ၀ါသ ဆုိသည္မွာေဒသကုိမလုိက္ ပုဂၢိဳလ္ကုိသာ
လုိက္သည္ဆုိေသာစကားလြန္စြာမွန္ကန္ေပ သည္။
ေရႊျမန္မာသီလရွင္ေလးမ်ား
သၾကၤန္ကာလေရႊျမန္မာဧည့္သည္ေတာ္မ်ား
သၾကၤန္ကာလစားေသာက္ဖြယ္ရာစုံလင္စြာျဖင့္
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ႔ခ်စ္ျမတ္ႏူိးေသာေရႊျမန္မာမေလးမ်ား
Subscribe to:
Posts (Atom)
Birthday ceremony
ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ေမြးေန႔အလွဴေတာ္
Thursday, April 29, 2010
precious pictures
Labels:
photos
I was born in bottom region, Myanmar. Now I live in Sri Lanka to study the Buddhist literature and others.
A moon’s shade in dark cloud
Ven.Nandavamsa, chief monk of Nyaug Kan Aye Meditation Center
Over 2500 years old, the Buddhism founded by Buddha is lighting some place for benefits of human beings. Although it is not strange that discoursing of perfect one is shining for Buddhist countries which are meditation centers, teaching centers, monasteries and nunneries delivered by monks and nuns, it is bizarre for other religious countries like that. These are being having qualities of monks living in there. In Malaysia, the most people are not Buddhist but as above mention is reality that by leaders of monks in there. Ven. Nandavamsa, the chief monk of Nyaung Kan Aye Meditation center in Kuchai Lama, Malaysia, is one monk among the monks of Buddhist temples in there. This Sayadaw Unandavamsa is distributing to Buddhist people coming from Myanmar with many reasons and other Buddhists tirelessly the Dharma which can get peace of mind and happiness in present and next life until it attains Nirvana. When I have met him after reaching his temple, I knew that one monk who cannot be ordinary with talking and seeing him. Later, I knew a lot more his precious of mind about the teaching and instructing the discourses to provide lay men and women, especially to maintain, favorite their own cultures and traditions of Myanmar. This is very important for us.
Onetime, my teacher told me not to be my own life activated by Sasana means Dharma, and to be my own life for Dharma. Nowadays monks arrived and lived in modern countries included miscellaneous aims. They are performing duties of teaching of the Buddha and social welfares for benefits of people associate with plans staying in these. Buddhism cannot stand alone to be prominent in this world without appreciating lay men and women. That is why we need to induce people to follow and apply the obligation of the Dharma. It also wants to know that the teachings can gain worldly and spiritual treasures in their life. And then we must be active to help at their environments; education, economy, health, social welfare and so on. To develop Dharma depends on monks and adherents, men and women. It is imperative to appreciate for us.
Ven. Nandavamsa, chief monk of Nyaung Kan Aye mediation center, is performing as above mentioned factors so now he is getting the lighting of discourse more and more than former time. According to the rules of Buddhism, he continuously is trying hard to augment so that people can drink the best taste called Dharma of all things in the world. Everybody who are listen to words out of his heart deeply, gain someone reason indubitably for their successes whatever situation. However, it is always necessary hand in hand teachers and adherents each other in order to be bright the Dharma for a long time. So he must be supported for his missionary by donors and Golden Myanmar, be in love with teachings of the Buddha.
Finally I wish heartily Sayadaw can get peace of mind, instruct the Dharma human-beings and contribute all beings attaining good health and wealthy.
Labels:
ေဆာင္းပါး
I was born in bottom region, Myanmar. Now I live in Sri Lanka to study the Buddhist literature and others.
Wednesday, April 28, 2010
ႏွစ္ျခိဳက္စြာအိပ္ျခင္း
သတၱ၀ါတုိင္းမွာတူညီေသာအခ်က္တခုရွိသည္။ ၎မွာအိပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထုိသုိ႔အိပ္ၾကရာ၌ ႏွစ္ျခဳိက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ မူ႔သည္အေရးႀကီးသည္။ လူေတြ
အတြက္က်န္းမာေရးေကာင္းရန္တေန႔လ်ွင္ ၆ နာရီအိပ္ဖုိ႔လုိအပ္ေၾကာင္း
ဆရာ၀န္မ်ားကညႊန္ၾကားၾကသည္။ အသက္ငယ္ေသာသူမ်ားအတြက္
အိပ္ေရးမ၀ျခင္းသည္ သိတ္အေရးမၾကီးေသာ္လည္း အသက္ႀကီးေသာသူမ်ား
အတြက္မူလြန္စြာအေရးႀကီးသည္။ ႏွစ္ျခိိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ဆုိသည္မွာ အေတြး
မမ်ားဘုိ႔လုိေပသည္။ အိပ္ခါနီး၌ မည္သည့္အရာမွ်မေတြးပဲအိပ္ဘုိ႔လုိအပ္သည္။
အိပ္ေပ်ာ္ခဲေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔အတြက္ အိပ္ရာထဲမွာပင္တရားမွတ္ခါအိပ္ႏုိင္သည္။
တိရိစၦာန္မ်ား ကေလးငယ္မ်ားသည္အေတြးမရွိေသာေၾကာင့္အိပ္ေပ်ာ္လြယ္ၾကသည္
ကုိေတြ႔ရသည္။ အိပ္လွ်င္အားစားလွ်င္အသားဟုဆုိသည့္အတုိင္း ႏွစ္ျခဳိက္စြာ
အိပ္ေပ်ာ္ၾကေစေၾကာင္းဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းအပ္ပါသည္။
Labels:
ေဆာင္းပါး
I was born in bottom region, Myanmar. Now I live in Sri Lanka to study the Buddhist literature and others.
လြပ္လပ္ေသာစဥ္းစားေတြးေခၚမူ႔
ခ်စ္စဖြယ္ကေလးငယ္၏စဥ္းစားခန္း၀င္ေနပုံ
လူတုိင္းလူတုိင္းလြပ္လပ္ေသာစဥ္းစားေတြးေခၚမူသည္လြန္စြာအေရးႀကီးသည္။အရာ
ရာကုိေဘာင္ခတ္မထားပဲသင့္ေလ်ာ္မွန္ကန္စြာစဥ္းစားေတြးေခၚႏူိင္မွသာမွန္ကန္ေသာ
အေျဖကုိႏူိင္မည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လြပ္လပ္ေသာစဥ္းစားေတြးေခၚမူ႔အေရး
ႀကီးပုံကုိယၡဳေဖၚျပမည့္ ေဆာင္းပါးကုိဖတ္ၾကည့္ကသိႏူိင္မည္ျဖစ္သည္။
အေမရိကန္ေတြ အာကာသထဲ့သြားေတာ့ကမၻာ့ေျမဆြဲအားမရွိေတာ့တ့ဲ ဟင္းလင္းျပင္မွာ
သူတိုု့ ေဘာပင္ေတြက မွင္မထြက္ေတာ့တာေတြ့ရတယ္။ဒီေတာ့ ပညာရွင္ေတြ
နာရီေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသုေတသနလုပ္၊ပုိက္ဆံေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ
သံုးျပီးခ်ိန္မွာ pump pen လုိ့ေခၚတဲ့ ဖိအားေပးျပီးသံုးရတဲ့
ေဘာလ္ပင္ကိုတီထြင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။အေမရိကန္ရ့ဲ
ျပိဳင္ဖက္ဆိုဗီယက္ေတတြကအေမရိကန္ ဒီျပသာနာျဖစ္ေနတာကို သိတယ္။ သူတို့ကေတာ့
အခ်ိန္နာရီမကုန္ဘဲ ပိုက္ဆံလည္း ဘာမွ မကုန္ဘဲ ဒီျပသာနာကို
ေျဖရွင္းလုိက္တယ္။
ဒါကေတာ့ သူတို့ အာကာသယာဥ္မူး ေတြကို ခဲတံေတြေပးျပီး သံုးခိုင္းလိုက္တာပါ။
ဒီျပသာနာကို ျပန္ႀကည့္ရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ နည္းပညာရဲ့ ေဘာင္ခတ္မူကိုခံရျပီး
ေဘာင္ထဲက စဥ္းစား အေျဖရွာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
ေဘာလ္ပင္ဟာ ေအာက္ကိုစိုက္ေရးမွ ကမၻာ့ေျမဆြဲအားနဲ့ မွင္ထြက္တယ္ဆိုတဲ့
ယူဆခ်က္ကို ကိုင္ျပီး ေျမဆြဲအားမရွိရင္ ေျမဆြဲအားလို မွင္ကို ထြက္ေစဖို့
ဘယ္လိုလုုပ္မလဲဆိုတ့ဲ သိပၸံဆိုင္ရာ ယူဆခ်က္ေဘာင္ထဲက စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဆိုဗီယက္ေတြကေတာ့ ေဘာလ္ပင္ ေရးမရင္ ေရးရတာ ဘာရွိလဲလုိ့ လြတ္လပ္စြာ
စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ဒီတကယ့္ျဖစ္ရပ္မွတ္ အျဖစ္အပ်က္ေလးက ဘာကို
ေျပာေနသလဲဆိုေတာ့ လူေတြက သိျခင္းတတ္ျခင္းဆိုတဲ့ေဘာင္ေတြခတ္ခံထားေနရျပီး
အဲဒီေဘာင္ေတြထဲကေနပဲ စဥ္းစားလုပ္ကိုင္ေနႀကတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇတ္လမ္းေလးတစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။အီတလီႏုိင္ငံ
တူရင္ျမိဳ့မွာ ကုလသမဂၢ အရာရွိေတြရဲ့ ဦးစီးတကၠသိုလ္ရွိတယ္။ သိတ့ဲအတိုင္း
ကုလသမဂၢ အရာရွိျဖစ္တယ္ဆို ကတည္းက ႏုိင္ငံတကာ ထိပ္သီးတကၠသိုလ္ေတြက
ပါရဂူဘြဲ့ေတြ၊ မဟာဘြဲ့ေတြရထားတဲ့ တကယ့္ ပညာရွင္ႀကီးေတြေပါ့။
အဲဒီလူေတြကိုေမးခြန္သံုးခုေမးတယ္။ ဘယ္သူမွ မေျဖႏုိင္ဘူး။ ေျဖတ့ဲ
အေျဖေတြကလည္း လက္မခံႏုိင္တ့ဲ အေျဖေတြ၊ ဒါနဲ့ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက
အဲဒီလူေတြကို ေဘးနားက မူႀကိဳေက်ာင္းေလးကို ေခၚသြားျပီးကေလးေတြကို
အဲဒီေမးခြန္ေမးေတာ့ကေလး အကုန္နီးပါးက ေျဖႏုိင္တာကို ေတြ့ရတယ္။
ဘာလုိ့ေျဖႏုိင္ သလဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြမွာ ဘာအသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ေဘာင္ေတြမွ
ခတ္ထားျခင္း မခံရေသးလုိ့ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားႏုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။
အဲဒီေမးခြန္းေတြကေတာ့
(၁) ဆင္နဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲ ဘယ္လုိ့ ထည့္မလဲ။
(၂) ေတာဘုရင္ ျခေသၤ့ ႀကီးက ေတာေနသတၱ၀ါအားလံုးကို အစည္းေ၀းေခၚတယ္။ဘယ္သူေတြ
မလာဘူးလဲ၊ဘာလို့ မလာတာလဲ။
(၃) မိေခ်ာင္းေတြေပါတဲ့ေခ်ာင္းကို ေရထဲျဖတ္ျပီးဘယ္အခ်ိန္ကူးမလဲဆိုတဲ့
ေမးခြန္းသံုးခုပါ။
ကဲ…….သင္စဥ္းစားျပီး ေျဖႀကည့္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုကေတာ့သင္လည္း
သိျမင္တတ္သိထားတဲ့ ပညာေဘာင္ေတြထဲကပဲ စဥ္းစားျပီး အေျဖမရႏုိင္ဘူး
ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခု ကေတာ့ ေပါင္ဒါကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီ
ကုမၸဏီ ဟာ မာကတ္တင္း(Marketing) နည္းမ်ိဳးစံု သံုးျပီး
အေရာင္းျမင့္တင္ခဲ့ရာမွ အေရာင္းက တစ္ရွိန္ထိုး တက္ျပီး တစ္ေနရာမွာ
အေရာင္းတန့္သြားပါတယ္။ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္က အစည္းေ၀းေခၚျပီး အေရာင္းကို
ေနာက္ထပ္သံုးပံုတစ္ပုံတက္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြာလတီလည္း မေလွ်ာ့ဘူး၊
ေစ်းလည္း မတင္ဘူး၊ ေပါင္ဒါတစ္ဘူးစီမွာထည့္တဲ့ ေပါင္ဒါမူန့္ အေလးခ်ိန္လည္း
မေလွ်ာ့ဘူးလုိ့ ေျပာပါတယ္။ စီနီယာ မာကတ္တင္းေတြက အႀကံေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု
ေပးေပမယ့္ အသံုးမတည့္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ ေနာက္္ဆံုးမွာ ကုတ္ကုတ္ေလး
ထိုင္ေနတ့ဲ မာကတ္တင္း ၀န္ထမ္းကေလး က ထျပီး အႀကံတစ္ခု ေပးပါတယ္။
က်န္တဲ့သူေတြ က သူေပးတဲ့ ကို ၀ိုင္ရယ္ေပးမယ့္ အဲဒီ့ ကုမၸဏီ ဟာ
ဒီ၀န္ထမ္းအသစ္ေလး ေပးတဲ့ အႀကံန့ဲ ပဲ အေရာင္းသံုးပုံတစ္ပုံတက္သြားတယ္။ သူ
ဘာအႀကံေပးခဲသလဲ? သူေပးတာကေတာ့ ေပါင္ဒါသံုးသူေတြ ပုံမွန္ထက္ အခ်ိန္
သံုးပုံးတစ္ပုံ ေစာျပီး ကုန္ေအာင္လက္ရွိ ေပါင္ဒါဘူးက အေပါက္ေတြရဲ့
အက်ယ္ကို သံုးပံု တစ္ပံုထပ္ခ်ဲဳ့ ေပးဖို့ပါ။သင္ေရာ ဒီလုိ ေတြးမိခဲ့ပါလား?
အေမရိကန္ရဲ့ ပထမဆံုး သမၼတ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ ငယ္စဥ္က သူ့အိမ္က
ပန္းသီးပင္ႀကီးကို ပုဆိန္နဲ့ ခုတ္လွဲခ့ဲပါတယ္။ အေဖက ဘာလုိ့ ခုတ္လွဲခ့ဲသလဲ
ဆိုျပီး ဆူေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ က သူ့အျပစ္ကို ၀န္ခံပါတယ္။ သူ့အေဖကလည္း
သူ့ကို မရိုက္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဘာလို့ အေဖက မရိုက္တာလဲဆိိုတဲ့ ေမးခြန္ကို
ေက်ာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေမးခဲ့ႀကျပီး ဆရာေတြကိုသူတို့
တပည့္ေတြေပးတဲ့ စံျပ အေျဖကေတာ့ အျပစ္ကို ၀န္ခံလုိ့ မရိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကေလးတစ္ဦးကေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ လက္ထဲမွာ ပုဆိန္ႀကီး
ကိုင္ထားလုိ့ သူအေဖက သူရိုက္ရင္ ထခုတ္မွာစိုးလုိ့ မရုိက္တာလုိ့
ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေရာ အေျဖမွန္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့ ပညာေတြ။
ယဥ္ေက်းမူ ထံုးတမ္း ဓေလ့ေတြနဲ့ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ ဒီကမၻာမွာ ဒီကေလးရဲ့ အေျဖက
မွတ္တမ္း တင္မခံခဲ့ရပါဘူး။
ခုနက ေမးခြန္သံုးခုရဲံ အေျဖေတြကို အခု ေျဖေပးပါမယ္။
(၁)အေျဖကေတာ့
ဆင္ရဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲကို ထည့္မယ္ဆိုရင္ ေရခဲေသတၱာရဲ့
တံခါးကိုဖြင့္ျပီးမွ ထည့္လုိရမွာ ျဖစ္လုိ့
ပထမအေျဖကေတာ့တံခါးဖြင့္ထည့္ရမယ္ဆိုတာပါပဲ ျဖစ္တယ္။
ေရခဲေသတၱာဟာ ဘယ္အရြယ္ပဲရွိတယ္ဆိုတာ သိတဲ့သူေတြက ဒီအေျဖကို
မေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေရခဲေသတၱာ ကိုဒီအေကာင္ေတြထည့္ဖို့ ႀကီးႀကီးလုပ္ရင္
မရဘူးလား။ ေရခဲေသတၱာဆိုတာ ဘယ္အရြယ္ထက္မႀကီးရဘူးလုိ့ ကန့္သတ္ထားလိုု့လား။
မထားပါဘူး။ ကိုယ္ျမင္ဘူးတဲ့ အတိုင္းအတာေႀကာင့္ ယုတၱိက်တ့ဲအေျဖကို
မေပးခဲ့ႀကတာပါ။
ဒီတစ္ခုအေျဖရရင္ က်န္တာေတြက လြယ္သြားပါျပီး။
(၂)အေျဖကေတာ့
ျခေသၤ့ႀကီးေခၚတဲ့ အစည္းအေ၀းပ်က္ကြက္တာ ဒီႏွစ္ေကာင္ေပါ့။ သူတုိ့က
ေရခဲေသတၱာထဲ အပိတ္ခံထားရတာကိုး။
(၃)ေနာက္္ဆံုးအေျဖ
ကို ဒီအခ်ိန္ဆို သိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္။ မိေခ်ာင္းေတြ အစည္းေ၀းတက္ေနခ်ိန္မွာ
ေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္ကူးမွာေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ေဘာင္ေတြ၊ စည္းေတြကို ေက်ာ္ျပီး စဥ္းစား ႀကည့္ရင္ ေလာကမွာ
ခက္ခဲတယ္ဆိုတဲ့ ျပသာနာေတြရဲ့ အေျဖဟာ ရွင္းရွင္းေလးေတြပါဆိုတာ ဒီဥပမာအရ
သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ လည္း ကမၻာႀကီးမွာ အခုဆိုရင္ out of the box
ဆိုတဲ့ စကားေခတ္စားလာပါတယ္။ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္ခတ္
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအျပင္ဘက္ကေနေတြးေတာ ႀကံစည္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သင့္ဘ၀မွာ ခက္ခဲတဲ့ ျပသာနာေတြ ရင္ဆိုင္ရရင္ ေဘာင္ေတြ စည္းေတြ မခတ္ဘဲ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စဥ္းစား ႀကည့္ပါ။ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးန့ဲ
အသင့္ေလ်ာ္ေသာအေျဖက လြယ္လြယ္ေလးနဲ့ ရလာပါလိမ့္မယ္။
သူတိုု့ ေဘာပင္ေတြက မွင္မထြက္ေတာ့တာေတြ့ရတယ္။ဒီေတာ့ ပညာရွင္ေတြ
နာရီေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာသုေတသနလုပ္၊ပုိက္ဆံေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ
သံုးျပီးခ်ိန္မွာ pump pen လုိ့ေခၚတဲ့ ဖိအားေပးျပီးသံုးရတဲ့
ေဘာလ္ပင္ကိုတီထြင္ႏုိင္ခဲ့တယ္။အေမရိကန္ရ့ဲ
ျပိဳင္ဖက္ဆိုဗီယက္ေတတြကအေမရိကန္ ဒီျပသာနာျဖစ္ေနတာကို သိတယ္။ သူတို့ကေတာ့
အခ်ိန္နာရီမကုန္ဘဲ ပိုက္ဆံလည္း ဘာမွ မကုန္ဘဲ ဒီျပသာနာကို
ေျဖရွင္းလုိက္တယ္။
ဒါကေတာ့ သူတို့ အာကာသယာဥ္မူး ေတြကို ခဲတံေတြေပးျပီး သံုးခိုင္းလိုက္တာပါ။
ဒီျပသာနာကို ျပန္ႀကည့္ရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ နည္းပညာရဲ့ ေဘာင္ခတ္မူကိုခံရျပီး
ေဘာင္ထဲက စဥ္းစား အေျဖရွာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
ေဘာလ္ပင္ဟာ ေအာက္ကိုစိုက္ေရးမွ ကမၻာ့ေျမဆြဲအားနဲ့ မွင္ထြက္တယ္ဆိုတဲ့
ယူဆခ်က္ကို ကိုင္ျပီး ေျမဆြဲအားမရွိရင္ ေျမဆြဲအားလို မွင္ကို ထြက္ေစဖို့
ဘယ္လိုလုုပ္မလဲဆိုတ့ဲ သိပၸံဆိုင္ရာ ယူဆခ်က္ေဘာင္ထဲက စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ဆိုဗီယက္ေတြကေတာ့ ေဘာလ္ပင္ ေရးမရင္ ေရးရတာ ဘာရွိလဲလုိ့ လြတ္လပ္စြာ
စဥ္းစားခဲ့တာျဖစ္တယ္။ဒီတကယ့္ျဖစ္ရပ္မွတ္ အျဖစ္အပ်က္ေလးက ဘာကို
ေျပာေနသလဲဆိုေတာ့ လူေတြက သိျခင္းတတ္ျခင္းဆိုတဲ့ေဘာင္ေတြခတ္ခံထားေနရျပီး
အဲဒီေဘာင္ေတြထဲကေနပဲ စဥ္းစားလုပ္ကိုင္ေနႀကတယ္ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇတ္လမ္းေလးတစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။အီတလီႏုိင္ငံ
တူရင္ျမိဳ့မွာ ကုလသမဂၢ အရာရွိေတြရဲ့ ဦးစီးတကၠသိုလ္ရွိတယ္။ သိတ့ဲအတိုင္း
ကုလသမဂၢ အရာရွိျဖစ္တယ္ဆို ကတည္းက ႏုိင္ငံတကာ ထိပ္သီးတကၠသိုလ္ေတြက
ပါရဂူဘြဲ့ေတြ၊ မဟာဘြဲ့ေတြရထားတဲ့ တကယ့္ ပညာရွင္ႀကီးေတြေပါ့။
အဲဒီလူေတြကိုေမးခြန္သံုးခုေမးတယ္။ ဘယ္သူမွ မေျဖႏုိင္ဘူး။ ေျဖတ့ဲ
အေျဖေတြကလည္း လက္မခံႏုိင္တ့ဲ အေျဖေတြ၊ ဒါနဲ့ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက
အဲဒီလူေတြကို ေဘးနားက မူႀကိဳေက်ာင္းေလးကို ေခၚသြားျပီးကေလးေတြကို
အဲဒီေမးခြန္ေမးေတာ့ကေလး အကုန္နီးပါးက ေျဖႏုိင္တာကို ေတြ့ရတယ္။
ဘာလုိ့ေျဖႏုိင္ သလဲဆိုေတာ့ ကေလးေတြမွာ ဘာအသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ေဘာင္ေတြမွ
ခတ္ထားျခင္း မခံရေသးလုိ့ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားႏုိင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။
အဲဒီေမးခြန္းေတြကေတာ့
(၁) ဆင္နဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲ ဘယ္လုိ့ ထည့္မလဲ။
(၂) ေတာဘုရင္ ျခေသၤ့ ႀကီးက ေတာေနသတၱ၀ါအားလံုးကို အစည္းေ၀းေခၚတယ္။ဘယ္သူေတြ
မလာဘူးလဲ၊ဘာလို့ မလာတာလဲ။
(၃) မိေခ်ာင္းေတြေပါတဲ့ေခ်ာင္းကို ေရထဲျဖတ္ျပီးဘယ္အခ်ိန္ကူးမလဲဆိုတဲ့
ေမးခြန္းသံုးခုပါ။
ကဲ…….သင္စဥ္းစားျပီး ေျဖႀကည့္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုကေတာ့သင္လည္း
သိျမင္တတ္သိထားတဲ့ ပညာေဘာင္ေတြထဲကပဲ စဥ္းစားျပီး အေျဖမရႏုိင္ဘူး
ဆိုတာပါပဲ။
ေနာက္ျဖစ္ရပ္မွန္တစ္ခု ကေတာ့ ေပါင္ဒါကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ျဖစ္တာပါ။ အဲဒီ
ကုမၸဏီ ဟာ မာကတ္တင္း(Marketing) နည္းမ်ိဳးစံု သံုးျပီး
အေရာင္းျမင့္တင္ခဲ့ရာမွ အေရာင္းက တစ္ရွိန္ထိုး တက္ျပီး တစ္ေနရာမွာ
အေရာင္းတန့္သြားပါတယ္။ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္က အစည္းေ၀းေခၚျပီး အေရာင္းကို
ေနာက္ထပ္သံုးပံုတစ္ပုံတက္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြာလတီလည္း မေလွ်ာ့ဘူး၊
ေစ်းလည္း မတင္ဘူး၊ ေပါင္ဒါတစ္ဘူးစီမွာထည့္တဲ့ ေပါင္ဒါမူန့္ အေလးခ်ိန္လည္း
မေလွ်ာ့ဘူးလုိ့ ေျပာပါတယ္။ စီနီယာ မာကတ္တင္းေတြက အႀကံေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု
ေပးေပမယ့္ အသံုးမတည့္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။အဲဒီအခ်ိန္ ေနာက္္ဆံုးမွာ ကုတ္ကုတ္ေလး
ထိုင္ေနတ့ဲ မာကတ္တင္း ၀န္ထမ္းကေလး က ထျပီး အႀကံတစ္ခု ေပးပါတယ္။
က်န္တဲ့သူေတြ က သူေပးတဲ့ ကို ၀ိုင္ရယ္ေပးမယ့္ အဲဒီ့ ကုမၸဏီ ဟာ
ဒီ၀န္ထမ္းအသစ္ေလး ေပးတဲ့ အႀကံန့ဲ ပဲ အေရာင္းသံုးပုံတစ္ပုံတက္သြားတယ္။ သူ
ဘာအႀကံေပးခဲသလဲ? သူေပးတာကေတာ့ ေပါင္ဒါသံုးသူေတြ ပုံမွန္ထက္ အခ်ိန္
သံုးပုံးတစ္ပုံ ေစာျပီး ကုန္ေအာင္လက္ရွိ ေပါင္ဒါဘူးက အေပါက္ေတြရဲ့
အက်ယ္ကို သံုးပံု တစ္ပံုထပ္ခ်ဲဳ့ ေပးဖို့ပါ။သင္ေရာ ဒီလုိ ေတြးမိခဲ့ပါလား?
အေမရိကန္ရဲ့ ပထမဆံုး သမၼတ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ ငယ္စဥ္က သူ့အိမ္က
ပန္းသီးပင္ႀကီးကို ပုဆိန္နဲ့ ခုတ္လွဲခ့ဲပါတယ္။ အေဖက ဘာလုိ့ ခုတ္လွဲခ့ဲသလဲ
ဆိုျပီး ဆူေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ က သူ့အျပစ္ကို ၀န္ခံပါတယ္။ သူ့အေဖကလည္း
သူ့ကို မရိုက္ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ဘာလို့ အေဖက မရိုက္တာလဲဆိိုတဲ့ ေမးခြန္ကို
ေက်ာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေမးခဲ့ႀကျပီး ဆရာေတြကိုသူတို့
တပည့္ေတြေပးတဲ့ စံျပ အေျဖကေတာ့ အျပစ္ကို ၀န္ခံလုိ့ မရိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ကေလးတစ္ဦးကေတာ့ ေဂ်ာ့ခ်္၀ါရွင္တန္ လက္ထဲမွာ ပုဆိန္ႀကီး
ကိုင္ထားလုိ့ သူအေဖက သူရိုက္ရင္ ထခုတ္မွာစိုးလုိ့ မရုိက္တာလုိ့
ေျဖခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေရာ အေျဖမွန္တစ္ခု မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလား။ ဒါေပမဲ့ ပညာေတြ။
ယဥ္ေက်းမူ ထံုးတမ္း ဓေလ့ေတြနဲ့ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့ ဒီကမၻာမွာ ဒီကေလးရဲ့ အေျဖက
မွတ္တမ္း တင္မခံခဲ့ရပါဘူး။
ခုနက ေမးခြန္သံုးခုရဲံ အေျဖေတြကို အခု ေျဖေပးပါမယ္။
(၁)အေျဖကေတာ့
ဆင္ရဲ့ သစ္ကုလားအုတ္ကို ေရခဲေသတၱာထဲကို ထည့္မယ္ဆိုရင္ ေရခဲေသတၱာရဲ့
တံခါးကိုဖြင့္ျပီးမွ ထည့္လုိရမွာ ျဖစ္လုိ့
ပထမအေျဖကေတာ့တံခါးဖြင့္ထည့္ရမယ္ဆိုတာပါပဲ ျဖစ္တယ္။
ေရခဲေသတၱာဟာ ဘယ္အရြယ္ပဲရွိတယ္ဆိုတာ သိတဲ့သူေတြက ဒီအေျဖကို
မေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ေရခဲေသတၱာ ကိုဒီအေကာင္ေတြထည့္ဖို့ ႀကီးႀကီးလုပ္ရင္
မရဘူးလား။ ေရခဲေသတၱာဆိုတာ ဘယ္အရြယ္ထက္မႀကီးရဘူးလုိ့ ကန့္သတ္ထားလိုု့လား။
မထားပါဘူး။ ကိုယ္ျမင္ဘူးတဲ့ အတိုင္းအတာေႀကာင့္ ယုတၱိက်တ့ဲအေျဖကို
မေပးခဲ့ႀကတာပါ။
ဒီတစ္ခုအေျဖရရင္ က်န္တာေတြက လြယ္သြားပါျပီး။
(၂)အေျဖကေတာ့
ျခေသၤ့ႀကီးေခၚတဲ့ အစည္းအေ၀းပ်က္ကြက္တာ ဒီႏွစ္ေကာင္ေပါ့။ သူတုိ့က
ေရခဲေသတၱာထဲ အပိတ္ခံထားရတာကိုး။
(၃)ေနာက္္ဆံုးအေျဖ
ကို ဒီအခ်ိန္ဆို သိေလာက္ျပီထင္ပါတယ္။ မိေခ်ာင္းေတြ အစည္းေ၀းတက္ေနခ်ိန္မွာ
ေခ်ာင္းကုိ ျဖတ္ကူးမွာေပါ့။
တကယ္ေတာ့ ေဘာင္ေတြ၊ စည္းေတြကို ေက်ာ္ျပီး စဥ္းစား ႀကည့္ရင္ ေလာကမွာ
ခက္ခဲတယ္ဆိုတဲ့ ျပသာနာေတြရဲ့ အေျဖဟာ ရွင္းရွင္းေလးေတြပါဆိုတာ ဒီဥပမာအရ
သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ လည္း ကမၻာႀကီးမွာ အခုဆိုရင္ out of the box
ဆိုတဲ့ စကားေခတ္စားလာပါတယ္။ စည္းမ်ဥ္းေဘာင္ခတ္
သတ္မွတ္ခ်က္ေတြအျပင္ဘက္ကေနေတြးေတာ ႀကံစည္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
သင့္ဘ၀မွာ ခက္ခဲတဲ့ ျပသာနာေတြ ရင္ဆိုင္ရရင္ ေဘာင္ေတြ စည္းေတြ မခတ္ဘဲ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စဥ္းစား ႀကည့္ပါ။ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုးန့ဲ
အသင့္ေလ်ာ္ေသာအေျဖက လြယ္လြယ္ေလးနဲ့ ရလာပါလိမ့္မယ္။
Labels:
ေဆာင္းပါး
I was born in bottom region, Myanmar. Now I live in Sri Lanka to study the Buddhist literature and others.
Monday, April 26, 2010
သၾကားထက္ ခ်ိဳေသာအရာ
ဆုိလွ်င္ ပတ္၀န္းက်င္အသုိင္းအ၀န္းႏွင့္မကင္းႏုိင္ၾကေပ။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္လူမ်ားစြာႏွင့္
ဆက္ဆံရာတြင္သူ႔ေက်းဇူးကုိယ္ေက်းဇူးဆုိတာရွိၾကေပသည္။ တခါတရံသတိမထားမိ
ေသာ္လည္း၊ တခါတရံတြင္အမွတ္တရျဖစ္တတ္ၾကသည္။ ေက်းဇူးတရားဆုိသည္မွာနည္း
သည္မ်ားသည္မဟုတ္ပဲ သူေၾကြးေသာထမင္းတလုပ္စားဖူးရုံႏွင့္ေက်းဇူးရွိေပသည္။ ျမန္မာ
ယဥ္ေက်းမူ႔ဓေလ့ထုံးစံအရထမင္းတနပ္ဆုိသည္မွာမေျပာပေလာက္ေပ။ ေတာရပ္ေဒသမ်ား
တြင္ရြာတြင္းအလည္လာေသာဧည့္သည္မ်ားကုိထမင္းဖိတ္ကာေၾကြးၾကသည္။ထမင္းတလုတ္
ဆုိသည္မွာဘာမွ်မေျပာပေလာက္ေပ။ သုိ႔ေသာ္လည္းထမင္းတလုတ္ဆုိးဖူးရုံသည္လည္း
ေက်းဇူးရွိေပသည္။ ေက်းဇူးရွိေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔ကုိတုိက္ဆုိင္လာပါက ေက်းဇူးဆပ္သင့္ေပသည္။
ျမတ္ဗုဒၶကလည္း "ကတညဳတကတေ၀ဒီ သပၸဳရိေသာ ေဟာတိ"ဟုမိန္႔ေတာ္မူထားသည္။
သူတပါးေက်းဇူးကုိလည္းသိ၊ သိသင့္အေလ်ာက္ျပန္လည္ေပးဆပ္ေသာသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း
ျဖစ္သည္။ ယၡဳေဖၚျပမည္ဇာတ္လမ္းသည္ အတုယူဖြယ္ေလးစားဖြယ္ေကာင္းလြန္းသည္။
ဖတ္ရသူတုိင္း၏ ရင္ကုိထိရွေစသည္။ ထုိေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္းတပါးပုိ႔လုိက္ေသာေမးကုိ ျပန္လည္
ေဖၚျပလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။
အသက္ရေနျဖစ္တဲ႕ လူၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ ေအးစက္ေနတဲ႕ လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္း ေလး
တစ္ခုေပၚမွာ သၾကားထက္ ခ်ိဳေသာအရာ ထိုင္ေနပါတယ္.. မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြး ပရဗ်စ္၊
စုတ္ျပဲညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ သူ႕ကို
လမ္းသြား လမ္းလာ လူေတြက သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည္႕သြားၾကရံုက လြဲလို႕ဘယ္သူကမွ
အေရးတယူ မရွိၾက.. ဟုတ္ပါတယ္ေလ အိမ္မရွိ ယာမရွိ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနတဲ႕
သူ႕လိုလူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမ်ား ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ လုပ္ခ်င္ပါ႕မလဲ….
ေရခဲလုမတတ္ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ႕ ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စုတ္ျပဲေနတဲ႕
သူ႕ကုတ္အက်ၤ ီအေဟာင္းေလး ထက္စာရင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ထူထူထဲထဲရွိမဲ႕
အကၤ်ီမ်ိဳး သူ႕အတြက္ သိပ္ကို လိုအပ္ေနတာေတာ႕ အမွန္ပါ…
ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ အသက္ ၃၅ႏွစ္ခန္႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ
ပလက္ေဖာင္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ လာေနပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕
အမ်ိဳးသမီးဟာ သူ႕အနားအေရာက္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး သူ႕ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ကာ
“ ဦးေလး.. ရွင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား ဆိုလိုက္ပါတယ္..
ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အထက္တန္းလႊာက ျဖစ္မယ္ဆိုတာ
အဖိုးအိုက သိလိုက္ပါတယ္.. သူမဟာ လွပသစ္လြင္တဲ႕ ထူထူထဲထဲ ကုတ္အကၤ်ီကို
၀တ္ဆင္ ထားပါတယ္… ျပီးေတာ႕လဲ သူမကို ၾကည္႕ရတာ ငတ္မြတ္ျခင္း၊ ဆာေလာင္ျခင္း
ဆိုတာကို ဘယ္ေသာခါမွ ခံစားခဲ႕ရဖူးပံု မေပၚပါဘူး.. ဒီလို အမ်ိးသမီး
တစ္ေယာက္က သူနဲ႕ လာျပီး စကားေျပာဆို ပတ္သက္ဖို႕ဆိုတာ အေၾကာင္းကို မရွိပါ…
သူဟာလည္း တစ္ျခား လမ္းသြားလမ္းလာေတြလိုဘဲ သူ႕ကို ရယ္စရာလုပ္ဖို႕
စေနာက္ဖို႕ သက္သက္နဲ႕ စကားလာေျပာေနတာသာ ျဖစ္မွာပါ.. ဒါေၾကာင္႕လဲ
အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား ကိုယ္႕လမ္းကို သြားပါ.. က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း
ေနပါရေစလို႕ ” ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အံ႕ၾသစရာက အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္မသြားဘဲ ဆက္ျပီး ရပ္ေနတုန္းပါ…. ညီညာျပီး
ျဖဴေဖြး လွပေနတဲ႕ သြားေတြကို ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္ရင္းက “ ရွင္
ဗိုက္ဆာေနသလား ” လို႕ သူ႕ကို ေမးျပန္ပါတယ္… “ မဆာပါဘူး က်ဳပ္က
သမၼတၾကီးနဲ႕ အတူတူ ညစာစားျပီးျပီ ခင္ဗ်ားသာ ခုခ်က္ျခင္း
ဒီကထြက္သြားစမ္းပါဗ်ာ ” လို႕ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ ျပန္ေျဖ လိုက္ပါတယ္….
အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္ျပီး မသြားသလို အျပံဳးလဲ မပ်က္ပါဘူး.. ျပီးေတာ႕
အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္.. “ ဟာ ခင္ဗ်ား
ဘာလုပ္တာလဲ က်ဳပ္ေျပာျပီးျပီ.. က်ဳပ္ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ ခင္ဗ်ား
ဒီေနရာက ထြက္သြားပါ.. ” လို႕ အဖိုးအိုက ေဒါသတၾကီး တံု႕ျပန္ပါတယ္..
ဒီအခ်ိန္မွာ ရဲအရာရွိ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး “ အစ္မၾကီး ျပႆနာ တစ္ခုခု
ျဖစ္ေနသလား.. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား ကူညီေပးရပါမလဲ ” လို႕ ေမးပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး ရဲအရာရွိၾကီးရယ္.. ဒီလူကို
ထရပ္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေနတာပါ.. ကၽြန္မကို တစ္ဆိတ္ေလာက္
ကူညီေပးပါလားရွင္.. ” ရဲအရာရွိဟာ သူ႕ေခါင္းကို ကုတ္လိုက္ရင္း “
ဒီအဖိုးၾကီး ဂ်က္ ဟာ ဒီေနရာမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာပါျပီ.. သူဟာ
ဘယ္သူ႕ကုိမွေတာ႕ ဒုကၡ မေပးခဲ႕ပါဘူး.. သူ႕ကို ဘာမ်ားလုပ္မလို႕ပါလဲ ”
လို႕ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ရွင္ ဟိုနားက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား.. ကၽြန္မ သူ႕ကို
အဲဒီဆိုင္ေလးထဲကို ေခၚသြားျပီး တစ္ခုခု ေကၽြးခ်င္တယ္… ျပီးေတာ႕လဲ
ဒီေလာက္ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ႕ ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ခနေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကို
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တယ္.. ”
“ ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား က်ဳပ္ အဲဒီအထဲကို မသြားခ်င္ဘူး ” ေျပာေနရင္းမွာဘဲ
သူ႕ကို သန္မာတဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ ေတြနဲ႕ ဆြဲထူမျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိၾကီး က်ုဳပ္ကိုလႊတ္ပါဗ်.. က်ဳပ္ေအးေအး ေဆးေဆး ေနပါရေစ..
က်ဳပ္ဘာအမွားမွလဲ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး ” လို႕ အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အေၾကာက္အကန္
ျငင္းမိပါတယ္..
“ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျခအေနကို ဖန္တီး ေပးတာေနတာကို
မမိုက္မဲခ်င္စမ္းပါနဲ႕” ရဲအရာရွိက ခပ္ထန္ထန္ သူ႕ကို ျပန္ေျပာပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကီးနဲ႕ ရဲအရာရွိဟာ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ သူ႕ကို
ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးထဲကို ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚလာႏိုင္ခဲ႕ျပီး ဆိုင္ရဲ႕ အတြင္းဘက္
ခပ္က်က် ေကာင္တာအနီးမွာ သူ႕ကို ထိုင္ေစလိုက္ပါတယ္.. အခ်ိန္က မနက္စာ
စားခ်ိန္ေက်ာ္သြားျပီး ေန႕လည္စာစားခ်ိန္လဲ မေရာက္ေသးတဲ႕ အတြက္
ဆိုင္အတြင္းထဲမွာေတာ႕ လူသူ ရွင္းလင္းေနပါတယ္.. ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူဟာ
စားပြဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး သူတို႕ရဲ႕ စားပြဲမွာ လာရပ္ျပီး ေမးပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိ ခင္ဗ်ာ.. ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလဲ.. ဒီအဖိုးၾကီးက ခင္ဗ်ားတို႕ကို
ဒုကၡမ်ားေပးေနလို႕လား ”
“ ဘာမွ ဒုကၡ မေပးပါဘူး… သူ႕ကို ဒီအစ္မၾကီးက ေကၽြးေမြးဖို႕ ေခၚလာတာပါ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ “ အိုး ဒီေနရာဟာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြနဲ႕
သင္႕ေတာ္တဲ႕ေနရာ မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ဟာ
လူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀င္ထြက္သြားလာ စားေသာက္တဲ႕ ဆိုင္ျဖစ္ပါတယ္..
ဒီလိုလမ္းေပၚက လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ထဲမွာ လာစားေနတာ သူမ်ားေတြ
ေတြ႔သြားရင္ ဆိုင္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ပါလိမ္႕မယ္…” လို႔
ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကဲ အမ်ိဳးသမီး ခင္ဗ်ားေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား.. က်ဳပ္ေျပာခဲ႕သားဘဲ ..
ဒီလိုေနရာကို က်ဳပ္မလာခ်င္ပါဘူးလို႕.. က်ဳပ္သြားေတာ႕မယ္..
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုလဲ ဘယ္ေတာ႕မွ ထပ္မလာဘူး.. ” အဖိုးအို ဂ်က္က
သြားတစ္ေခ်ာင္းမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖြင္႔ဟရင္း ေဒါသျဖစ္စြာ
ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးဟာ ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာကို ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ျပီး
ျပံဳးျပလိုက္ရင္းက “ မန္ေနဂ်ာ.. ရွင္ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရွိတဲ႕ အက္ဒီ
ႏွင္႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုၾကီးကို သိတယ္ မဟုတ္လား. ” လို႕
ေမးလိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕ မန္ေနဂ်ာက စိတ္မရွည္တဲ႕ေလသံနဲ႕ “ သိပါတယ္..
သူတို႕ဟာ အပတ္စဥ္တိုင္း ကုမၸဏီ အစည္းအေ၀းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုင္ရဲ႕
အထူးခန္းမွာ အျမဲ လုပ္ပါတယ္.. ဘာျဖစ္လို႕ပါလဲ ” လို႕ျပန္ေျဖပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ရဲ႕ အပတ္စဥ္ အစည္းအေ၀းေၾကာင္႕
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ ပိုျပီး ေရာင္းခဲ႕ရတဲ႕ အတြက္ သူတို႕ဟာ
ရွင္တို႕ ဆိုင္ကို တစ္ဘက္တစ္လမ္းက အက်ိဳးျပဳေနတယ္ ဆိုတာေတာ႕ ရွင္လက္
တစ္ခုေပၚမွာ သၾကားထက္ ခ်ိဳေသာအရာ ထိုင္ေနပါတယ္.. မုတ္ဆိတ္ ပါးသိုင္းေမြး ပရဗ်စ္၊
စုတ္ျပဲညစ္ႏြမ္းေနတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ လမ္းေဘးမွာ ထိုင္ေနတဲ႕ သူ႕ကို
လမ္းသြား လမ္းလာ လူေတြက သာမန္ကာလွ်ံကာ ၾကည္႕သြားၾကရံုက လြဲလို႕ဘယ္သူကမွ
အေရးတယူ မရွိၾက.. ဟုတ္ပါတယ္ေလ အိမ္မရွိ ယာမရွိ ေတာင္းရမ္းစားေသာက္ေနတဲ႕
သူ႕လိုလူ တစ္ေယာက္ကို ဘယ္သူကမ်ား ေဆးေဖာ္ေၾကာဖက္ လုပ္ခ်င္ပါ႕မလဲ….
ေရခဲလုမတတ္ ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ႕ ခုလိုခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စုတ္ျပဲေနတဲ႕
သူ႕ကုတ္အက်ၤ ီအေဟာင္းေလး ထက္စာရင္ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ထူထူထဲထဲရွိမဲ႕
အကၤ်ီမ်ိဳး သူ႕အတြက္ သိပ္ကို လိုအပ္ေနတာေတာ႕ အမွန္ပါ…
ဒီအခ်ိန္ေလးမွာ အသက္ ၃၅ႏွစ္ခန္႕ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ
ပလက္ေဖာင္းေလးအတိုင္း လမ္းေလွ်ာက္ လာေနပါတယ္.. ေလွ်ာက္လာရင္းနဲ႕
အမ်ိဳးသမီးဟာ သူ႕အနားအေရာက္မွာ ရပ္တန္႕လိုက္ျပီး သူ႕ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ကာ
“ ဦးေလး.. ရွင္ေနေကာင္းရဲ႕လား” လို႕ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ စကား ဆိုလိုက္ပါတယ္..
ၾကည္႕လိုက္တာနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အထက္တန္းလႊာက ျဖစ္မယ္ဆိုတာ
အဖိုးအိုက သိလိုက္ပါတယ္.. သူမဟာ လွပသစ္လြင္တဲ႕ ထူထူထဲထဲ ကုတ္အကၤ်ီကို
၀တ္ဆင္ ထားပါတယ္… ျပီးေတာ႕လဲ သူမကို ၾကည္႕ရတာ ငတ္မြတ္ျခင္း၊ ဆာေလာင္ျခင္း
ဆိုတာကို ဘယ္ေသာခါမွ ခံစားခဲ႕ရဖူးပံု မေပၚပါဘူး.. ဒီလို အမ်ိးသမီး
တစ္ေယာက္က သူနဲ႕ လာျပီး စကားေျပာဆို ပတ္သက္ဖို႕ဆိုတာ အေၾကာင္းကို မရွိပါ…
သူဟာလည္း တစ္ျခား လမ္းသြားလမ္းလာေတြလိုဘဲ သူ႕ကို ရယ္စရာလုပ္ဖို႕
စေနာက္ဖို႕ သက္သက္နဲ႕ စကားလာေျပာေနတာသာ ျဖစ္မွာပါ.. ဒါေၾကာင္႕လဲ
အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား ကိုယ္႕လမ္းကို သြားပါ.. က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း
ေနပါရေစလို႕ ” ေအာ္ဟစ္ျပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အံ႕ၾသစရာက အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္မသြားဘဲ ဆက္ျပီး ရပ္ေနတုန္းပါ…. ညီညာျပီး
ျဖဴေဖြး လွပေနတဲ႕ သြားေတြကို ေပၚေအာင္ ျပံဳးလိုက္ရင္းက “ ရွင္
ဗိုက္ဆာေနသလား ” လို႕ သူ႕ကို ေမးျပန္ပါတယ္… “ မဆာပါဘူး က်ဳပ္က
သမၼတၾကီးနဲ႕ အတူတူ ညစာစားျပီးျပီ ခင္ဗ်ားသာ ခုခ်က္ျခင္း
ဒီကထြက္သြားစမ္းပါဗ်ာ ” လို႕ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ ျပန္ေျဖ လိုက္ပါတယ္….
အမ်ိဳးသမီးဟာ ထြက္ျပီး မသြားသလို အျပံဳးလဲ မပ်က္ပါဘူး.. ျပီးေတာ႕
အဖိုးအိုရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို အသာအယာ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္.. “ ဟာ ခင္ဗ်ား
ဘာလုပ္တာလဲ က်ဳပ္ေျပာျပီးျပီ.. က်ဳပ္ကို မေႏွာက္ယွက္ပါနဲ႕ ခင္ဗ်ား
ဒီေနရာက ထြက္သြားပါ.. ” လို႕ အဖိုးအိုက ေဒါသတၾကီး တံု႕ျပန္ပါတယ္..
ဒီအခ်ိန္မွာ ရဲအရာရွိ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး “ အစ္မၾကီး ျပႆနာ တစ္ခုခု
ျဖစ္ေနသလား.. ကၽြန္ေတာ္ ဘာမ်ား ကူညီေပးရပါမလဲ ” လို႕ ေမးပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဘာျပႆနာမွ မရွိပါဘူး ရဲအရာရွိၾကီးရယ္.. ဒီလူကို
ထရပ္ႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္မ ၾကိဳးစားေနတာပါ.. ကၽြန္မကို တစ္ဆိတ္ေလာက္
ကူညီေပးပါလားရွင္.. ” ရဲအရာရွိဟာ သူ႕ေခါင္းကို ကုတ္လိုက္ရင္း “
ဒီအဖိုးၾကီး ဂ်က္ ဟာ ဒီေနရာမွာ ေနလာတာ ႏွစ္ေတာ္ေတာ္ ၾကာပါျပီ.. သူဟာ
ဘယ္သူ႕ကုိမွေတာ႕ ဒုကၡ မေပးခဲ႕ပါဘူး.. သူ႕ကို ဘာမ်ားလုပ္မလို႕ပါလဲ ”
လို႕ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ရွင္ ဟိုနားက ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကို ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား.. ကၽြန္မ သူ႕ကို
အဲဒီဆိုင္ေလးထဲကို ေခၚသြားျပီး တစ္ခုခု ေကၽြးခ်င္တယ္… ျပီးေတာ႕လဲ
ဒီေလာက္ခ်မ္းေအးလြန္းတဲ႕ ရာသီဥတုဒဏ္ကေန ခနေလးျဖစ္ျဖစ္ သူ႕ကို
လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တယ္.. ”
“ ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား က်ဳပ္ အဲဒီအထဲကို မသြားခ်င္ဘူး ” ေျပာေနရင္းမွာဘဲ
သူ႕ကို သန္မာတဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ ေတြနဲ႕ ဆြဲထူမျခင္းကို ခံလိုက္ရပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိၾကီး က်ုဳပ္ကိုလႊတ္ပါဗ်.. က်ဳပ္ေအးေအး ေဆးေဆး ေနပါရေစ..
က်ဳပ္ဘာအမွားမွလဲ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး ” လို႕ အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အေၾကာက္အကန္
ျငင္းမိပါတယ္..
“ ခင္ဗ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုး အေျခအေနကို ဖန္တီး ေပးတာေနတာကို
မမိုက္မဲခ်င္စမ္းပါနဲ႕” ရဲအရာရွိက ခပ္ထန္ထန္ သူ႕ကို ျပန္ေျပာပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးေတာ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကီးနဲ႕ ရဲအရာရွိဟာ ခက္ခက္ခဲခဲနဲ႕ သူ႕ကို
ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးထဲကို ေရာက္ေအာင္ ဆြဲေခၚလာႏိုင္ခဲ႕ျပီး ဆိုင္ရဲ႕ အတြင္းဘက္
ခပ္က်က် ေကာင္တာအနီးမွာ သူ႕ကို ထိုင္ေစလိုက္ပါတယ္.. အခ်ိန္က မနက္စာ
စားခ်ိန္ေက်ာ္သြားျပီး ေန႕လည္စာစားခ်ိန္လဲ မေရာက္ေသးတဲ႕ အတြက္
ဆိုင္အတြင္းထဲမွာေတာ႕ လူသူ ရွင္းလင္းေနပါတယ္.. ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာျဖစ္သူဟာ
စားပြဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ျပီး သူတို႕ရဲ႕ စားပြဲမွာ လာရပ္ျပီး ေမးပါတယ္.. “
ရဲအရာရွိ ခင္ဗ်ာ.. ဘာမ်ားျဖစ္လို႕ပါလဲ.. ဒီအဖိုးၾကီးက ခင္ဗ်ားတို႕ကို
ဒုကၡမ်ားေပးေနလို႕လား ”
“ ဘာမွ ဒုကၡ မေပးပါဘူး… သူ႕ကို ဒီအစ္မၾကီးက ေကၽြးေမြးဖို႕ ေခၚလာတာပါ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ “ အိုး ဒီေနရာဟာ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြနဲ႕
သင္႕ေတာ္တဲ႕ေနရာ မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ဟာ
လူၾကီးလူေကာင္းေတြ ၀င္ထြက္သြားလာ စားေသာက္တဲ႕ ဆိုင္ျဖစ္ပါတယ္..
ဒီလိုလမ္းေပၚက လူတစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆိုင္ထဲမွာ လာစားေနတာ သူမ်ားေတြ
ေတြ႔သြားရင္ ဆိုင္ရဲ႕ စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ပါလိမ္႕မယ္…” လို႔
ဆိုင္မန္ေနဂ်ာက ေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကဲ အမ်ိဳးသမီး ခင္ဗ်ားေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား.. က်ဳပ္ေျပာခဲ႕သားဘဲ ..
ဒီလိုေနရာကို က်ဳပ္မလာခ်င္ပါဘူးလို႕.. က်ဳပ္သြားေတာ႕မယ္..
ဒီလိုေနရာမ်ိဳးကိုလဲ ဘယ္ေတာ႕မွ ထပ္မလာဘူး.. ” အဖိုးအို ဂ်က္က
သြားတစ္ေခ်ာင္းမွ မရွိေတာ႕တဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖြင္႔ဟရင္း ေဒါသျဖစ္စြာ
ေျပာလိုက္ပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးဟာ ဆိုင္ရဲ႕ မန္ေနဂ်ာကို ေသခ်ာၾကည္႕လိုက္ျပီး
ျပံဳးျပလိုက္ရင္းက “ မန္ေနဂ်ာ.. ရွင္ ဒီလမ္းမၾကီးေပၚမွာ ရွိတဲ႕ အက္ဒီ
ႏွင္႕ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုၾကီးကို သိတယ္ မဟုတ္လား. ” လို႕
ေမးလိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕ မန္ေနဂ်ာက စိတ္မရွည္တဲ႕ေလသံနဲ႕ “ သိပါတယ္..
သူတို႕ဟာ အပတ္စဥ္တိုင္း ကုမၸဏီ အစည္းအေ၀းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ဆိုင္ရဲ႕
အထူးခန္းမွာ အျမဲ လုပ္ပါတယ္.. ဘာျဖစ္လို႕ပါလဲ ” လို႕ျပန္ေျဖပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက “ ဒါဆိုရင္ သူတို႕ရဲ႕ အပတ္စဥ္ အစည္းအေ၀းေၾကာင္႕
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ ပိုျပီး ေရာင္းခဲ႕ရတဲ႕ အတြက္ သူတို႕ဟာ
ရွင္တို႕ ဆိုင္ကို တစ္ဘက္တစ္လမ္းက အက်ိဳးျပဳေနတယ္ ဆိုတာေတာ႕ ရွင္လက္
ခံတယ္မဟုတ္လား.. ”
“အဲဒီကိစၥ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မဆိုင္ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္.. ” မန္ေနဂ်ာက
ေဒါသထြက္လာပံုရတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္..
“ကၽြန္မက အဲဒီ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုရဲ႕ အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ မစၥ ပင္နီလုပ္ အက္ဒီ ပါ.. ”
“ဗ်ာ…. ” မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အမူအယာက ခ်င္ျခင္းဘဲ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပံဳးလိုက္ရင္း “ကၽြန္မက ခါတိုင္းလုပ္တဲ႕
အဲဒီပြဲနဲ႕ မတူတဲ႕ စားေသာက္ပြဲေလး တစ္ခုကို အခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္..
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ယူလာခဲ႕ပါ.. ”
စားပြဲမွာ ရပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ႕ ရဲအရာရွိကုိ တစ္ခ်က္ၾကည္႕လိုက္ျပီး “
ရဲအရာရွိၾကီးကိုလည္း ကၽြန္မတို႕နဲ႕အတူတူ စားေသာက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္.. ”
“ေတာ္ပါျပီခင္ဗ်ာ ေက်းဇူးပါ.. ကၽြန္ေတာ္က တာ၀န္ခ်ိန္တြင္း ျဖစ္ေနပါတယ္….”
“ဒါဆိုရင္ အျပန္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ႕ ယူသြားပါရွင္.. ”
“ေကာင္းပါျပီဗ်ာ .. ေကာ္ဖီေတာ႕ ယူသြားပါ႕မယ္.. ”
ရဲအရာရွိစကား အဆံုးမွာ မန္ေနဂ်ာက
“ကၽြန္ေတာ္ ရဲအရာရွိ ယူသြားဖို႕အတြက္ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ယူလာေပးပါ႕မယ္..
ဒီ၀ိုင္းအတြက္လဲ အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္ေတြကို ယူလာခဲ႕ပါ႕မယ္ ခင္ဗ်ာ ”
လို႕ေျပာျပီး မန္ေနဂ်ာက စားပြဲကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္..
မန္ေနဂ်ာ ျပန္အထြက္ကိုေစာင္႕ျပီး ရဲအရာရွိက အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား
သူ႕ကို လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာဘဲ ” ဟု
လွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကၽြန္မ ဒီလိုေတာ႕ မရည္ရြယ္ပါဘူး… ကၽြန္မ အေနနဲ႕ အန္ကယ္ ဂ်က္ ကို
ဒီေခၚလာတာ အေၾကာင္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္..” ေျပာရင္းက အမ်ိဳးသမီးဟာ
ထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္. အဖိုးၾကီးဘက္ကို လွည္႕ျပီး စကား
စတင္ေျပာပါတယ္..
“ အန္ကယ္ ဂ်က္ ရွင္ကၽြန္မကို မွတ္မိလား.. ”
အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ
စူးစမ္းစြာၾကည္႕ေနရင္းက “ က်ဳပ္ထင္တာ.. ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္ကို
ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေနပံုဘဲ”
“ဟုတ္ပါတယ္ .. ကၽြန္မက အရင္တုန္းကထက္စာရင္ ရင္႕ေရာ္သြားခဲ႕ပါျပီ..
အခုအခ်ိန္မွာ ဟိုအရင္ အခ်ိန္တုန္းက ထက္စာရင္ ေငြေၾကးဥစၥာ အရာရာ
ျပည္႕စံုေကာင္း ျပည္႕စံုေနျပီလို႕ ဆိုႏိုင္ေပမဲ႕ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္ကာလတုန္းက
ရွင္ ဒီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ ကၽြန္မဟာ ေအးခဲေနတဲ႕
ခုလိုရာသီမ်ိဳးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းတကာ ေလွ်ာက္ျပီး အစားေလး
တစ္လုပ္အတြက္ အလုပ္ေတာင္းခဲ႕ရဖူးတဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွ
မေမ႕ပါဘူးရွင္…”
“ အစ္မၾကီး”
ရဲအရာရွိထံမွာ အံ႕ၾသတၾကီး ေလသံက လႊတ္ခနဲ ထြက္က်လာပါတယ္.. ဒီလို
ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားခဲ႕ ဖူးတယ္ ဆိုတာကို သူဘယ္လို လုပ္ျပီး ယံုႏိုင္မွာလဲ..
အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို စတင္ျပီး ရွင္းျပပါတယ္.. “ ကၽြန္မဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းက ထြက္လာကစ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို အလုပ္ရွာဖို႕
ေရာက္လာပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ အလုပ္တစ္ခုတစ္ေလမွကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕
ရွာလို႕မရခဲ႕ပါဘူး.. ဘယ္သူကမွ အလုပ္မခန္႕ခဲ႕ၾကပါဘူး… ေနာက္ဆံုးေတာ႕
လက္ထဲမွာ ျပားေစ႕ေလး အနည္းငယ္က လြဲလို႕ ဘာမွ မက်န္ေတာ႕တဲ႕အခါ ကၽြန္မ
ငွားေနတဲ႕ အခန္းပိုင္ရွင္က အခန္းငွားခ မေပးႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္မကုိ
ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕.. ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ျပင္းလြန္းတဲ႕
အေအးဒဏ္ေအာက္မွာ ခိုနားရာမရွိ၊ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားေနခဲ႕ရင္း ဒီေနရာေလးကို စားစရာ တစ္ခုတစ္ေလ ရလို ရျငား
ေရာက္လာခဲ႕ပါတယ္.. ”
အဖိုးၾကီးဂ်က္ဟာ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္ျပီး “ အိုး က်ဳပ္မွတ္မိျပီ… က်ဳပ္ဟာ
ဟိုနားက ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနခဲ႕တယ္. ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေမးတယ္.. အစားအေသာက္
နည္းနည္းေပးပါ.. ဆိုင္မွာရွိတဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေပးပါ႕မယ္လို႕
ေျပာခဲ႕တယ္ေလ. က်ဳပ္က ဆိုင္၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ႕ အျပင္လူကို အလုပ္ခိုင္းတဲ႕
အခ်က္ဟာ ဆိုင္ရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္ရာက်တဲ႕အတြက္ အလုပ္မေပးႏိုင္
ေၾကာင္း ေျပာခဲ႕တယ္.. ”
“ဟုတ္ကဲ႕ .. ကၽြန္မသိပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္ဟာ ကၽြန္မ တစ္သက္
ျမင္ဖူးသမွ်ထဲမွာ အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕ အသားညွပ္ ဆင္းဒ၀စ္ၾကီးတစ္ခုနဲ႕ ေကာ္ဖီ
တစ္ခြက္ကို ေပးျပီးေတာ႕ ဟိုေထာင္႕နားက စားပြဲမွာ သြားထိုင္စားပါလို႕
ေျပာခဲ႕တယ္. ကၽြန္မက ရွင္ ကၽြန္မေၾကာင္႕ ျပႆနာတစ္ခုခု ျဖစ္မွာကို
စိုးရိမ္ေနခဲ႕ေပမဲ႕ ရွင္က ကၽြန္မ အတြက္ က်သင္႕ေငြကို ေကာင္တာမွာ
သြားရွင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕မွ အားလံုး အဆင္ေျပသြားျပီဆိုတာ
သိမွ စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ အစားကို စားႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ”
“ခင္ဗ်ား ဒီေနာက္ပိုင္း အလုပ္ရသြားခဲ႕သလား.. ” အဖိုးဂ်က္က
အမ်ိဳးသမီးၾကီးကို ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ဟုတ္တယ္.. သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္မဟာ အလုပ္တစ္ခုကို ရလိုက္တယ္..
အလုပ္လုပ္တဲ႕ အခါ သူမ်ားေတြထက္ပိုျပီး အလုပ္မွာ ေစတနာထားတယ္..
ၾကိဳးစားတယ္.. ကၽြန္မက ငတ္ျပတ္တဲ႕ ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ႕ဖူးေတာ႕ ဒီဘ၀ကို
ျပန္မသြားခ်င္ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္သလဲ… သူမ်ားထက္ ပိုၾကိဳးစားရတာေပါ႕
ကၽြန္မရဲ႕ လံု႕လ ၀ရိယေကာင္းမႈေၾကာင္႕ မၾကာခင္မွာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္း
တစ္ခုကို ထူေထာင္လာႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ကံတရားရဲ႕ ေဖးမမႈလဲ ပါတာေပါ႕ေလ.. ”
အမ်ိဳးသမီဟာ သူမရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆြဲဖြင္႕လိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕
လိပ္စာကဒ္ျပားေလး တစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္းက
“ရွင္ ဒီမွာ စားေသာက္ျပီးစီးတဲ႕အခါ ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္း
ေရာက္ေအာင္သြားျပီး ကၽြန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိနဲ႕ သြားေတြ႔ေစခ်င္တယ္..
ကၽြန္မတို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွင္႕အတြက္ သင္႕ေတာ္တဲ႕ အလုပ္တစ္ေနရာကို သူ
စီစဥ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္႕အတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႕၊ ေနထိုင္
စားေသာက္ဖို႕ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ ထုတ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ရွင္
ကိုယ္႕ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ႕ တစ္ေန႕အထိ ေထာက္ပံ႕ပါလိမ္႕မယ္..
ရွင္ ဘယ္လို အကူအညီဘဲ လုိလို ကၽြန္မဆီ လာခဲ႕ပါ… ကၽြန္မ ရွင္႕အတြက္
အျမဲတမ္း တံခါးဖြင္႕ထားပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ”
အဖိုးအုိ ဂ်က္ရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာရင္းက “ခင္ဗ်ားကို
ဘယ္လို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ… ”
“ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး အန္ကယ္ ဂ်က္ရယ္.. ကူညီထိုက္သူကို ကူညီရတာ
၀မ္းေျမာက္စရာပါ.. ရွင္႕ရဲ႕ စာနာ ေထာက္ထား တတ္တဲ႕ စိတ္ထားေလးကို
ကၽြန္မဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူး.. ရွင္ေကၽြးခဲ႕တဲ႕ ဆင္းဒ၀စ္နဲ႕
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဟာ ကၽြန္မဘ၀မွာ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုး အရာေတြပါ… ဘယ္လိုမွ
တန္ဖိုးျဖတ္လို႕မရပါဘူး.. ကၽြန္မကို ခုလို ကူညီတတ္ျခင္းရဲ႕ လမ္းစကို
လမ္းျပခဲ႕တဲ႕ သူကလဲ အန္ကယ္ဂ်က္ ကိုယ္တိုင္ပါ”
စားေသာက္ေနတဲ႕ အဖိုးအိုဂ်က္ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕
ရဲအရာရွိဟာ ေကာ္ဖီဆိုင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ထြက္လာ ၾကပါတယ္..
ဆိုင္ေရွ႕အေရာက္မွာ တစ္ေယာက္တစ္လမ္း ထြက္ခြာမသြားခင္ ဆိုင္အ၀နားမွာ
ေခတၱရပ္ျပီး အမ်ိဳးသမီးဟာ ရဲအရာရွိကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..
“ ရွင္႕ရဲ႕ အကူအညီအတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္ ရဲအရာရွိမင္းရယ္.. ”
“အိုး ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး မစၥ အက္ဒီ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာင္
ေက်းဇူးတင္ရမွာပါဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ သိပ္ထူးဆန္း အံ႕ၾသစရာ
အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕ႏိုင္မဲ႕ အျဖစ္အပ်က္လဲ
မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲကို ေတာ္ေတာ္ ထိပါတယ္.. ခင္ဗ်ားရဲ႕
ေကာ္ဖီအတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ မစၥ အယ္ဒီ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို သတိရလိုက္မိတဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ “အိုး
ရွင္ ေကာ္ဖီကို ဘယ္လို ေသာက္တယ္ ဆိုတာ ေမးဖို႕ ကၽြန္မ ေမ႕သြားတယ္ အခု
ယူလာတာ ဘလက္ေကာ္ဖီ သက္သက္ဘဲ ထင္တယ္.. ႏို႕ ျဖစ္ျဖစ္ သၾကားျဖစ္ျဖစ္
ထပ္ယူမလား. ”
ရဲအရာရွိဟာ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ရင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ႕
“ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ သၾကားေတြ ႏို႕ေတြ မလိုေတာ႕ ပါဘူးဗ်ာ.. ဒီေန႕ ခင္ဗ်ား
အန္ကယ္ ဂ်က္ကို ေပးလိုက္တဲ႕ ေစတနာေမတၱာေတြက အဲဒီအရာေတြထက္ ခ်ိဳပါတယ္..
တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္.. ေစတနာ ေမတၱာ နဲ႕ ေက်းဇူးသိတတ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရာေတြဟာ
ဘယ္အရာနဲ႕မွ မတူေအာင္ ခ်ိဳျမိန္လြန္း လွပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲမွာလဲ
ဒီအခ်ိဳဓာတ္ေတြ ကူးစက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဘယ္လို သၾကားမွ မလိုေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ..”
လို႕ ေျပာလိုက္ပါေတာ႕တယ္..
“အဲဒီကိစၥ ခင္ဗ်ားနဲ႕ မဆိုင္ဘူးလို႕ ထင္ပါတယ္.. ” မန္ေနဂ်ာက
ေဒါသထြက္လာပံုရတဲ႕ ေလသံနဲ႕ ျပန္ေျပာပါတယ္..
“ကၽြန္မက အဲဒီ ဘဏ္လုပ္ငန္းစုရဲ႕ အမႈေဆာင္ အရာရွိခ်ဳပ္ မစၥ ပင္နီလုပ္ အက္ဒီ ပါ.. ”
“ဗ်ာ…. ” မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အမူအယာက ခ်င္ျခင္းဘဲ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္..
အမ်ိဳးသမီးက ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ျပံဳးလိုက္ရင္း “ကၽြန္မက ခါတိုင္းလုပ္တဲ႕
အဲဒီပြဲနဲ႕ မတူတဲ႕ စားေသာက္ပြဲေလး တစ္ခုကို အခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္..
ရွင္တို႕ဆိုင္ရဲ႕ အေကာင္းဆံုး စားေသာက္ဖြယ္ရာေတြ ယူလာခဲ႕ပါ.. ”
စားပြဲမွာ ရပ္ေနဆဲျဖစ္တဲ႕ ရဲအရာရွိကုိ တစ္ခ်က္ၾကည္႕လိုက္ျပီး “
ရဲအရာရွိၾကီးကိုလည္း ကၽြန္မတို႕နဲ႕အတူတူ စားေသာက္ဖို႕ ဖိတ္ေခၚပါတယ္.. ”
“ေတာ္ပါျပီခင္ဗ်ာ ေက်းဇူးပါ.. ကၽြန္ေတာ္က တာ၀န္ခ်ိန္တြင္း ျဖစ္ေနပါတယ္….”
“ဒါဆိုရင္ အျပန္ကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ေတာ႕ ယူသြားပါရွင္.. ”
“ေကာင္းပါျပီဗ်ာ .. ေကာ္ဖီေတာ႕ ယူသြားပါ႕မယ္.. ”
ရဲအရာရွိစကား အဆံုးမွာ မန္ေနဂ်ာက
“ကၽြန္ေတာ္ ရဲအရာရွိ ယူသြားဖို႕အတြက္ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ ယူလာေပးပါ႕မယ္..
ဒီ၀ိုင္းအတြက္လဲ အေကာင္းဆံုး အစားအေသာက္ေတြကို ယူလာခဲ႕ပါ႕မယ္ ခင္ဗ်ာ ”
လို႕ေျပာျပီး မန္ေနဂ်ာက စားပြဲကေန ထြက္ခြာသြားပါတယ္..
မန္ေနဂ်ာ ျပန္အထြက္ကိုေစာင္႕ျပီး ရဲအရာရွိက အမ်ိဳးသမီးကို “ ခင္ဗ်ား
သူ႕ကို လူမွန္ေနရာမွန္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာဘဲ ” ဟု
လွမ္းေျပာလိုက္ပါတယ္..
“ ကၽြန္မ ဒီလိုေတာ႕ မရည္ရြယ္ပါဘူး… ကၽြန္မ အေနနဲ႕ အန္ကယ္ ဂ်က္ ကို
ဒီေခၚလာတာ အေၾကာင္း အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္..” ေျပာရင္းက အမ်ိဳးသမီးဟာ
ထိုင္ခံုေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္. အဖိုးၾကီးဘက္ကို လွည္႕ျပီး စကား
စတင္ေျပာပါတယ္..
“ အန္ကယ္ ဂ်က္ ရွင္ကၽြန္မကို မွတ္မိလား.. ”
အဖိုးအို ဂ်က္ဟာ အမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာ
စူးစမ္းစြာၾကည္႕ေနရင္းက “ က်ဳပ္ထင္တာ.. ခင္ဗ်ားဟာ က်ဳပ္ကို
ရင္းရင္းႏွီးႏွီး သိေနပံုဘဲ”
“ဟုတ္ပါတယ္ .. ကၽြန္မက အရင္တုန္းကထက္စာရင္ ရင္႕ေရာ္သြားခဲ႕ပါျပီ..
အခုအခ်ိန္မွာ ဟိုအရင္ အခ်ိန္တုန္းက ထက္စာရင္ ေငြေၾကးဥစၥာ အရာရာ
ျပည္႕စံုေကာင္း ျပည္႕စံုေနျပီလို႕ ဆိုႏိုင္ေပမဲ႕ ကၽြန္မ ငယ္စဥ္ကာလတုန္းက
ရွင္ ဒီဆိုင္မွာ အလုပ္လုပ္ခဲ႕တဲ႕အခ်ိန္ ကၽြန္မဟာ ေအးခဲေနတဲ႕
ခုလိုရာသီမ်ိဳးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းတကာ ေလွ်ာက္ျပီး အစားေလး
တစ္လုပ္အတြက္ အလုပ္ေတာင္းခဲ႕ရဖူးတဲ႕အခ်ိန္ေတြကို ဘယ္ေတာ႕မွ
မေမ႕ပါဘူးရွင္…”
“ အစ္မၾကီး”
ရဲအရာရွိထံမွာ အံ႕ၾသတၾကီး ေလသံက လႊတ္ခနဲ ထြက္က်လာပါတယ္.. ဒီလို
ဂုဏ္သေရရွိ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္စြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားခဲ႕ ဖူးတယ္ ဆိုတာကို သူဘယ္လို လုပ္ျပီး ယံုႏိုင္မွာလဲ..
အမ်ိဳးသမီးက သူ႕ဘ၀ေနာက္ေၾကာင္းကို စတင္ျပီး ရွင္းျပပါတယ္.. “ ကၽြန္မဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က ေကာလိပ္ေက်ာင္းက ထြက္လာကစ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို အလုပ္ရွာဖို႕
ေရာက္လာပါတယ္.. ဒါေပမဲ႕ ကံဆိုးခ်င္ေတာ႕ အလုပ္တစ္ခုတစ္ေလမွကို ေတာ္ေတာ္နဲ႕
ရွာလို႕မရခဲ႕ပါဘူး.. ဘယ္သူကမွ အလုပ္မခန္႕ခဲ႕ၾကပါဘူး… ေနာက္ဆံုးေတာ႕
လက္ထဲမွာ ျပားေစ႕ေလး အနည္းငယ္က လြဲလို႕ ဘာမွ မက်န္ေတာ႕တဲ႕အခါ ကၽြန္မ
ငွားေနတဲ႕ အခန္းပိုင္ရွင္က အခန္းငွားခ မေပးႏိုင္ေတာ႕တဲ႕ ကၽြန္မကုိ
ေမာင္းထုတ္လိုက္ပါတယ္.. ဒီလိုနဲ႕.. ေဖေဖာ္၀ါရီလရဲ႕ ျပင္းလြန္းတဲ႕
အေအးဒဏ္ေအာက္မွာ ခိုနားရာမရွိ၊ ငတ္ျပတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ
ေလွ်ာက္သြားေနခဲ႕ရင္း ဒီေနရာေလးကို စားစရာ တစ္ခုတစ္ေလ ရလို ရျငား
ေရာက္လာခဲ႕ပါတယ္.. ”
အဖိုးၾကီးဂ်က္ဟာ ပါးစပ္ကို ဟလိုက္ျပီး “ အိုး က်ဳပ္မွတ္မိျပီ… က်ဳပ္ဟာ
ဟိုနားက ေကာင္တာမွာ ရပ္ေနခဲ႕တယ္. ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကိုေမးတယ္.. အစားအေသာက္
နည္းနည္းေပးပါ.. ဆိုင္မွာရွိတဲ႕ အလုပ္ကို လုပ္ေပးပါ႕မယ္လို႕
ေျပာခဲ႕တယ္ေလ. က်ဳပ္က ဆိုင္၀န္ထမ္း မဟုတ္တဲ႕ အျပင္လူကို အလုပ္ခိုင္းတဲ႕
အခ်က္ဟာ ဆိုင္ရဲ႕ စည္းကမ္းခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္ရာက်တဲ႕အတြက္ အလုပ္မေပးႏိုင္
ေၾကာင္း ေျပာခဲ႕တယ္.. ”
“ဟုတ္ကဲ႕ .. ကၽြန္မသိပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္ဟာ ကၽြန္မ တစ္သက္
ျမင္ဖူးသမွ်ထဲမွာ အၾကီးဆံုးျဖစ္တဲ႕ အသားညွပ္ ဆင္းဒ၀စ္ၾကီးတစ္ခုနဲ႕ ေကာ္ဖီ
တစ္ခြက္ကို ေပးျပီးေတာ႕ ဟိုေထာင္႕နားက စားပြဲမွာ သြားထိုင္စားပါလို႕
ေျပာခဲ႕တယ္. ကၽြန္မက ရွင္ ကၽြန္မေၾကာင္႕ ျပႆနာတစ္ခုခု ျဖစ္မွာကို
စိုးရိမ္ေနခဲ႕ေပမဲ႕ ရွင္က ကၽြန္မ အတြက္ က်သင္႕ေငြကို ေကာင္တာမွာ
သြားရွင္းေနတာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္.. ဒီေတာ႕မွ အားလံုး အဆင္ေျပသြားျပီဆိုတာ
သိမွ စိတ္ခ်လက္ခ်နဲ႕ အစားကို စားႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ”
“ခင္ဗ်ား ဒီေနာက္ပိုင္း အလုပ္ရသြားခဲ႕သလား.. ” အဖိုးဂ်က္က
အမ်ိဳးသမီးၾကီးကို ေမးလိုက္ပါတယ္..
“ဟုတ္တယ္.. သိပ္မၾကာခင္မွာ ကၽြန္မဟာ အလုပ္တစ္ခုကို ရလိုက္တယ္..
အလုပ္လုပ္တဲ႕ အခါ သူမ်ားေတြထက္ပိုျပီး အလုပ္မွာ ေစတနာထားတယ္..
ၾကိဳးစားတယ္.. ကၽြန္မက ငတ္ျပတ္တဲ႕ ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ႕ဖူးေတာ႕ ဒီဘ၀ကို
ျပန္မသြားခ်င္ဘူးေလ.. ဒီေတာ႕ ဘာလုပ္သလဲ… သူမ်ားထက္ ပိုၾကိဳးစားရတာေပါ႕
ကၽြန္မရဲ႕ လံု႕လ ၀ရိယေကာင္းမႈေၾကာင္႕ မၾကာခင္မွာ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္း
တစ္ခုကို ထူေထာင္လာႏိုင္ခဲ႕တယ္.. ကံတရားရဲ႕ ေဖးမမႈလဲ ပါတာေပါ႕ေလ.. ”
အမ်ိဳးသမီဟာ သူမရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆြဲဖြင္႕လိုက္ပါတယ္.. ျပီးေတာ႕
လိပ္စာကဒ္ျပားေလး တစ္ခုကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္းက
“ရွင္ ဒီမွာ စားေသာက္ျပီးစီးတဲ႕အခါ ဒီလိပ္စာေလးအတိုင္း
ေရာက္ေအာင္သြားျပီး ကၽြန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိနဲ႕ သြားေတြ႔ေစခ်င္တယ္..
ကၽြန္မတို႕ ကုမၸဏီမွာ ရွင္႕အတြက္ သင္႕ေတာ္တဲ႕ အလုပ္တစ္ေနရာကို သူ
စီစဥ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ျပီးေတာ႕ ရွင္႕အတြက္ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႕၊ ေနထိုင္
စားေသာက္ဖို႕ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကို သူ ထုတ္ေပးလိမ္႕မယ္.. ရွင္
ကိုယ္႕ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ႕ တစ္ေန႕အထိ ေထာက္ပံ႕ပါလိမ္႕မယ္..
ရွင္ ဘယ္လို အကူအညီဘဲ လုိလို ကၽြန္မဆီ လာခဲ႕ပါ… ကၽြန္မ ရွင္႕အတြက္
အျမဲတမ္း တံခါးဖြင္႕ထားပါတယ္ အန္ကယ္ဂ်က္.. ”
အဖိုးအုိ ဂ်က္ရဲ႕ ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာရင္းက “ခင္ဗ်ားကို
ဘယ္လို ေက်းဇူးတင္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ… ”
“ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး အန္ကယ္ ဂ်က္ရယ္.. ကူညီထိုက္သူကို ကူညီရတာ
၀မ္းေျမာက္စရာပါ.. ရွင္႕ရဲ႕ စာနာ ေထာက္ထား တတ္တဲ႕ စိတ္ထားေလးကို
ကၽြန္မဘယ္ေတာ႕မွ မေမ႕ပါဘူး.. ရွင္ေကၽြးခဲ႕တဲ႕ ဆင္းဒ၀စ္နဲ႕
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ဟာ ကၽြန္မဘ၀မွာ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုး အရာေတြပါ… ဘယ္လိုမွ
တန္ဖိုးျဖတ္လို႕မရပါဘူး.. ကၽြန္မကို ခုလို ကူညီတတ္ျခင္းရဲ႕ လမ္းစကို
လမ္းျပခဲ႕တဲ႕ သူကလဲ အန္ကယ္ဂ်က္ ကိုယ္တိုင္ပါ”
စားေသာက္ေနတဲ႕ အဖိုးအိုဂ်က္ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီးေနာက္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕
ရဲအရာရွိဟာ ေကာ္ဖီဆိုင္ရဲ႕ အျပင္ဘက္ကို ထြက္လာ ၾကပါတယ္..
ဆိုင္ေရွ႕အေရာက္မွာ တစ္ေယာက္တစ္လမ္း ထြက္ခြာမသြားခင္ ဆိုင္အ၀နားမွာ
ေခတၱရပ္ျပီး အမ်ိဳးသမီးဟာ ရဲအရာရွိကို ေက်းဇူးတင္စကား ဆိုပါတယ္..
“ ရွင္႕ရဲ႕ အကူအညီအတြက္ ေက်းဇူးအထူး တင္ပါတယ္ ရဲအရာရွိမင္းရယ္.. ”
“အိုး ေက်းဇူးတင္ဖို႕ မလိုပါဘူး မစၥ အက္ဒီ.. ကၽြန္ေတာ္ကေတာင္
ေက်းဇူးတင္ရမွာပါဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ ဒီေန႕ သိပ္ထူးဆန္း အံ႕ၾသစရာ
အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္.. ဘယ္ေတာ႕မွ ေမ႕ႏိုင္မဲ႕ အျဖစ္အပ်က္လဲ
မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲကို ေတာ္ေတာ္ ထိပါတယ္.. ခင္ဗ်ားရဲ႕
ေကာ္ဖီအတြက္လဲ ေက်းဇူးပါ မစၥ အယ္ဒီ.. ”
ရဲအရာရွိရဲ႕ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို သတိရလိုက္မိတဲ႕ အမ်ိဳးသမီးဟာ “အိုး
ရွင္ ေကာ္ဖီကို ဘယ္လို ေသာက္တယ္ ဆိုတာ ေမးဖို႕ ကၽြန္မ ေမ႕သြားတယ္ အခု
ယူလာတာ ဘလက္ေကာ္ဖီ သက္သက္ဘဲ ထင္တယ္.. ႏို႕ ျဖစ္ျဖစ္ သၾကားျဖစ္ျဖစ္
ထပ္ယူမလား. ”
ရဲအရာရွိဟာ လက္ထဲက ေကာ္ဖီခြက္ကို ငံု႕ၾကည္႕လိုက္ရင္းက ျပံဳးလိုက္ျပီးေတာ႕
“ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ သၾကားေတြ ႏို႕ေတြ မလိုေတာ႕ ပါဘူးဗ်ာ.. ဒီေန႕ ခင္ဗ်ား
အန္ကယ္ ဂ်က္ကို ေပးလိုက္တဲ႕ ေစတနာေမတၱာေတြက အဲဒီအရာေတြထက္ ခ်ိဳပါတယ္..
တန္ဖိုးၾကီးလွပါတယ္.. ေစတနာ ေမတၱာ နဲ႕ ေက်းဇူးသိတတ္ျခင္းဆိုတဲ႕ အရာေတြဟာ
ဘယ္အရာနဲ႕မွ မတူေအာင္ ခ်ိဳျမိန္လြန္း လွပါတယ္.. ကၽြန္ေတာ႕ ရင္ထဲမွာလဲ
ဒီအခ်ိဳဓာတ္ေတြ ကူးစက္ျပီး ေနာက္ထပ္ ဘယ္လို သၾကားမွ မလိုေတာ႕ပါဘူးဗ်ာ..”
လို႕ ေျပာလိုက္ပါေတာ႕တယ္..
Labels:
ေဆာင္းပါး
I was born in bottom region, Myanmar. Now I live in Sri Lanka to study the Buddhist literature and others.
Sunday, April 25, 2010
ေရႊျမန္မာတုိ႔အတြက္အႏူိင္းမဲ႔ရပ္၀န္း
ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာေက်ာင္း၊ ၾကည္ညဳိဖြယ္ရာဘုရားခန္း
ပဋိရူပေဒသ၀ါသ-သင့္တင္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေဒသႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆရာေတာ္ႀကီး
တပါးမိန္္႔ မွာဘူးေသာ စကားေလးတခြန္းကုိျပန္လည္အမွတ္ရမိသည္။ အမွတ္ရ
မိသည့္အေၾကာင္းမွာ သီရိလကၤာမွျမန္မာျပည္ သုိ႔အျပန္ မေလးရွားႏုိင္ငံကြာလာလမ္ပူျမီဳ႔ ကူခ်ဳိင္းလားမားအရပ္ရွိ ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာေက်ာင္းတုိက္သုိ႔႔ ၀င္ခဲ႔ဘုိ႔ရန္
ဆရာေတာ္မွ ဖိတ္မန္တက ျပဳေသာေၾကာင့္ စာေရးသူတုိ႔၀င္ေရာက္လာပတ္ခဲ႔သည္။
စာေရး သူတုိ႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္မွာ ျမန္မာတုိ႔၏အတာသၾကၤန္ကာလ ႏွင့္တုိက္
ဆုိင္ေနပါသည္။
ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱနႏၵ၀ံသ ဒုလႅဘရဟန္းေလာင္းမ်ားသိမ္၀င္စဥ္
ထုိေၾကာင့္ ေညာင္ကန္ေအး ရိပ္သာေက်ာင္းတုိက္၏ သၾကၤန္တြင္းတရားစခန္းႏွင့္ ဒုလႅဘရဟန္း၀တ္ပြဲမ်ားကုိလည္းႀကဳံႀကိဳက္ေနသည္။ မေလးရွားေရာက္လူငယ္
ေမာင္မယ္မ်ားစြာတုိ႔ကုိလည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိနားလည္ေအာင္ ပြားမ်ား အားထုတ္တတ္ရန္သင္ၾကားေပးေနသည္။ တရားအားထုတ္ ေနၾကသည္။
ေမာင္မယ္မ်ားစြာတုိ႔ကုိလည္း ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိနားလည္ေအာင္ ပြားမ်ား အားထုတ္တတ္ရန္သင္ၾကားေပးေနသည္။ တရားအားထုတ္ ေနၾကသည္။
ဘုရား၀တ္ျပဴေနေသာဒုလႅဘရဟန္းေတာ္မ်ား
တုိင္းတပါးႏုိင္ငံ၌ေနထုိင္အလုပ္လုပ္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိင္း အခက္အခဲမ်ားစြာကုိ ရင္ဆုိင္
ရတုိင္း စိတ္ညစ္ၾကရသည္။ ဒုကၡမ်ဳိးစုံႀကဳံရတုိင္းေခါင္းေအးေအးျဖင့္ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းဘုိ႔
လုိသည္။ ေခါင္းေအးဘုိ႔ ဆုိလွ်င္စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းဘုိ႔လုိသည္။ စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းလုိလွ်င္
စိတ္ကုိေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ႏုိင္ေသာ တရားေတာ္မ်ားကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ထားဘုိ႔
လုိသည္။ ထုိသုိ႔ေသာလုိအပ္မူ႔မ်ဳိးကုိ ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာကသင္ၾကားေပး
ေနသည္။ လူငယ္ေတြ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမဳံေလးျဖစ္ေနသည္။ အတုယူဖြယ္ေကာင္း
ေလစြ႔။
ရတုိင္း စိတ္ညစ္ၾကရသည္။ ဒုကၡမ်ဳိးစုံႀကဳံရတုိင္းေခါင္းေအးေအးျဖင့္ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းဘုိ႔
လုိသည္။ ေခါင္းေအးဘုိ႔ ဆုိလွ်င္စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းဘုိ႔လုိသည္။ စိတ္ျငိမ္းခ်မ္းလုိလွ်င္
စိတ္ကုိေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ႏုိင္ေသာ တရားေတာ္မ်ားကုိ ပြားမ်ားအားထုတ္ထားဘုိ႔
လုိသည္။ ထုိသုိ႔ေသာလုိအပ္မူ႔မ်ဳိးကုိ ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာကသင္ၾကားေပး
ေနသည္။ လူငယ္ေတြ၏ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရိပ္ျမဳံေလးျဖစ္ေနသည္။ အတုယူဖြယ္ေကာင္း
ေလစြ႔။
တရားေဒသနာေလ့လာသင္ၾကားေနေသာေရႊျမန္မာမ်ား
ထုိအျပင္လည္းပဲ ျမန္မာယဥ္ေက်းမူ႔ဓေလ့ထုံးစံအမ်ဳိးဘာသာသာသနာကုိ ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ေအာင္္ အားႀကဳီးမာန္တက္သင္ၾကားေပးေနသည္ ေဆာင့္ရြက္
ေနသည္မွာ အတုယူဖြယ္ေကာင္းလြန္း လွသည္။ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၱနႏၵ၀ံသ၊
လက္ေထာက္ဦးေတဇတုိ႔မွ သြန္ သင္ညႊန္ျပမူ႔ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေမာင္မယ္တုိ႔၏
သာသနာေရးဘာသာေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ မအားလပ္တဲ႔ၾကားထဲက စိတ္အားထက္ သန္စြာလုပ္ေဆာင္ေနမူ႔ကုိၾကည့္လ်င္ ဆရာေတာ္၏လုပ္ေဆာင္မူ႔ စြမ္းပကားကုိ
သိႏုိင္ပါ္သည္။
ေစာင့္ေရွာက္ တတ္ေအာင္္ အားႀကဳီးမာန္တက္သင္ၾကားေပးေနသည္ ေဆာင့္ရြက္
ေနသည္မွာ အတုယူဖြယ္ေကာင္းလြန္း လွသည္။ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဘဒၵႏၱနႏၵ၀ံသ၊
လက္ေထာက္ဦးေတဇတုိ႔မွ သြန္ သင္ညႊန္ျပမူ႔ေတြေၾကာင့္ လူငယ္ေမာင္မယ္တုိ႔၏
သာသနာေရးဘာသာေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ မအားလပ္တဲ႔ၾကားထဲက စိတ္အားထက္ သန္စြာလုပ္ေဆာင္ေနမူ႔ကုိၾကည့္လ်င္ ဆရာေတာ္၏လုပ္ေဆာင္မူ႔ စြမ္းပကားကုိ
သိႏုိင္ပါ္သည္။
တရားေတာ္နာၾကားေနေသာေရႊျမန္မာမ်ား
ပဋိရူပေဒသ၀ါသ-သင့္တင္ေလ်ာက္ပတ္ေသာအရပ္ဆုိတာ ေနရာကုိမလုိက္ဘူး ပုဂၢိဳလ္ကုိ
လုိက္တယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးကမိန္႔ဆုိသြားပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏မိန္႔ဆုိခ်က္သည္ ဤ္ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္တုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္မူ႔စြမ္းရည္ကုိၾကည့္ျခင္းအား မွန္ကန္ေန
ပါသည္။ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔မွာ သက္ရွိသ၀ိဥာဏကပုဂၢိဳလ္မ်ားသာစြမ္းႏုိင္တာျဖစ္ျပီး၊ သက္မဲ႔အ၀ိဥာဏကမ်ားက
မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေပ။
လုိက္တယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးကမိန္႔ဆုိသြားပါသည္။ ဆရာေတာ္ႀကီး၏မိန္႔ဆုိခ်က္သည္ ဤ္ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္တုိ႔၏ လုပ္ေဆာင္မူ႔စြမ္းရည္ကုိၾကည့္ျခင္းအား မွန္ကန္ေန
ပါသည္။ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အရပ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔မွာ သက္ရွိသ၀ိဥာဏကပုဂၢိဳလ္မ်ားသာစြမ္းႏုိင္တာျဖစ္ျပီး၊ သက္မဲ႔အ၀ိဥာဏကမ်ားက
မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေပ။
ဆရာေတာ္မွအႏၱရာယ္ကင္းပရိတ္ခ်ည္ခ်ီးျမင့္ေနစဥ္
အိႏၵိယႏုိင္ငံမဇၥ်ိမေဒသသည္ ျမတ္ဗုဒၶသက္ေတာ္ ထင္ရွားရွိစဥ္ပဋိရူပေဒသျဖစ္
ေသာ္လည္း ယခုအခါ ပဋိရူပေဒသ၀ါသမျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ဗုဒၶတရားေတာ္
ေျပာက္ကြယ္ခဲ႔ေလျပီ။ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားမရွိေတာ့ျပီ၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိ
ကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမရွိေတာ့ျပီ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္က သာသနိကအေဆာက္အဦးမ်ားသာရွိေတာ့သည္။ ထုိသာသနိကအေဆာက္အဦးတုိ႔က
သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားေအာင္မလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေခ်။
ေသာ္လည္း ယခုအခါ ပဋိရူပေဒသ၀ါသမျဖစ္ေတာ့ေခ်။ ဗုဒၶတရားေတာ္
ေျပာက္ကြယ္ခဲ႔ေလျပီ။ ရဟန္း သံဃာေတာ္မ်ားမရွိေတာ့ျပီ၊ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိ
ကြယ္ဆည္းကပ္ေသာ ဒါယကာ၊ ဒါယိကာမမ်ားမရွိေတာ့ျပီ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္လက္ထက္က သာသနိကအေဆာက္အဦးမ်ားသာရွိေတာ့သည္။ ထုိသာသနိကအေဆာက္အဦးတုိ႔က
သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားေအာင္မလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ေခ်။
သီတဂူဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ ေညာင္ကန္းေအးရိပ္သာဆရာေတာ္
မေလးရွားႏုိင္ငံ ကြာလာလမ္ပူျမီဳ႔ရွိ ေညာင္ကန္ေအးသာသနာ့ရိပ္သာ၏ လုပ္ေဆာင္
ခ်က္မ်ားကုိ ခြဲျခား ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္
(၁) သာသနာေရးဆုိင္ရာလုပ္ေဆာင္မူ႔မ်ား
လူငယ္ေမာင္မယ္တုိ႔အား အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တတ္ရန္
ျမန္မာတုိ႔၏ သၾကၤန္တြင္းမ်ား၊ အခါႀကီးရက္ႀကီးမ်ား၌ ဒုလႅဘရဟန္းခံပြဲမ်ား၊သီလရွင္၀တ္ပြဲမ်ား၊ တရားစခန္းမ်ားကုိ ဖြင့္လွစ္ျခင္းေပးျခင္း၊တရားေတာ္မ်ားကုိေဟာၾကားေပးျခင္းစသည္တုိ႔ ကုိျပဳလုပ္ေပးသည္။ အခ်ိန္အခါမေရြး သိလုိေသာ တရားဓမၼႏွင့္ပတ္သက္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိေမးေလ်ာက္လာပါက ေျဖၾကားလမ္းညြန္
ေပးျခင္းတုိ႔ကုိျပဳလုပ္ေပးသည္။
ရန္ကုန္ျမဳီ႔၊ေညာင္ကန္ေအးရိပ္သာေက်ာင္းမွ
မဟာစည္နယ္လွည့္ဓမၼကထိကဆရာေတာ္ဘဒၵႏၱဥတၱရ
ေရႊျမန္မာတုိ႔ တရားစာေပမ်ားေလ့လာဖတ္ရူေနစဥ္
(၂) ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္၍လုပ္ေဆာင္မူ႔မ်ား
မေလးရွားေရာက္ေနေသာ လူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားအား ဘာ၀အာမခံခ်က္ရွိဘုိ႔အတြက္
တရုတ္၊ မေလး၊ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားသင္တန္းမ်ားကုိပုိ႔ခ်ေပးျခင္း၊ ကြန္ျပဴတာ
သင္တန္မ်ား ကုိလည္းသင္ၾကားပုိ႔ခ်ေပးျခင္း တုိ႔ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ပုိခ်ေပးရာ၌
ကြ်မ္းက်င္ေသာဆရာ၊ ဆရာမမ်ားကုိလည္းေငြေၾကးစုိက္ထုတ္ကာ ေခၚယူသင္ၾကား
ပုိ႔ခ်ေပးသည္။ထုိျပင္လည္းဒုကၡေရာက္ေန ေသာလူငယ္မ်ားကုိလည္း ကူညီ
ေစာင့္ေရွာက္ ေပးျခင္း၊ေျဖရွင္းေပးျခင္းတုိ႔ကုိလုပ္ေဆာင္ေပးေနသည္။
ဦးေတဇမွကြန္ျပဴတာသင္တန္းမ်ားပုိ႔ခ်ေနစဥ္
ဤကဲ႔သုိဆရာေတာ္၏ဦးေဆာင္လမ္းညြန္မူ႔ ဦးေတဇ၊ ေက်ာင္းတုိက္ဒကာ၊ဒကာမမ်ား၏ ႀကီးစားအားထုတ္မူ႔တုိ႔ေၾကာင့္ သည္ေဒသ၊သည္၀န္းက်င္သည္ပဋိရူပေဒသျဖစ္ေနပါေတာ့
သည္။ထုိေၾကာင့္ ပဋိရူပေဒသ၀ါသ ဆုိသည္မွာေဒသကုိမလုိက္ ပုဂၢိဳလ္ကုိသာ
လုိက္သည္ဆုိေသာစကားလြန္စြာမွန္ကန္ေပ သည္။
သည္။ထုိေၾကာင့္ ပဋိရူပေဒသ၀ါသ ဆုိသည္မွာေဒသကုိမလုိက္ ပုဂၢိဳလ္ကုိသာ
လုိက္သည္ဆုိေသာစကားလြန္စြာမွန္ကန္ေပ သည္။
ေရႊျမန္မာသီလရွင္ေလးမ်ား
သၾကၤန္ကာလေရႊျမန္မာဧည့္သည္ေတာ္မ်ား
သၾကၤန္ကာလစားေသာက္ဖြယ္ရာစုံလင္စြာျဖင့္
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမူ႔ခ်စ္ျမတ္ႏူိးေသာေရႊျမန္မာမေလးမ်ား
Labels:
ေဆာင္းပါး
I was born in bottom region, Myanmar. Now I live in Sri Lanka to study the Buddhist literature and others.
Subscribe to:
Posts (Atom)